اثر دیابت روی پتانسیل ترمیم زخم سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی

تاریخ انتشار: دوشنبه 17 اسفند 1394 | امتیاز: Article Rating

برای بررسی این که آیا دیابت شیرین روی پتانسیل پیشبرندگی ترمیم زخم بوسیله سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی اثر می گذارد، ما مدل بهبود زخمی را با استفاده از موش دیابتی طراحی کردیم. ما درجه ترمیم زخم را بین زخم های تیمار شده با سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی طبیعی و زخم های تیمار شده با سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی دیابتی مقایسه کردیم. ما نرخ ترمیم زخم، فاصله زبان اپی تلیال، ناحیه بافت گرانوله و تعداد مویرگ ها و سلول های رنگ شده با Ki-67 را ارزیابی کردیم. نرخ ترمیم زخم به طور معناداری در سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی طبیعی در مقایسه با سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی گروه دیابتی بالاتر بود؛هم چنین ایم میزان به طور معناداری در سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی طبیعی در مقایسه با گروه کنترل نیز بالاتر بود. اگرچه گروه سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی دیابتی نرخ ترمیم زخم بهتری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد اما تفاوت از نظر آماری معنادار نبود. روند مشابهی نیز برای سایر پارامترهای ارزیابی شده مانند اپی تلیالی شدن مجدد و تکثیر کراتینوسیت ها، تشکیل بافت گرانوله و بازسازی درمی وجود داشت. با این حال، با توجه به تعداد مویرگ ها، سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی توانایی شان در پیشبرد عروق زایی جدید و آنژیوژنز را حفظ کردند. این نتایج منعکس کننده اختلال عمومی پتانسیل درمانی سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی دیابتی در in vivo‌ است.

Int Wound J. 2016 Mar;13 Suppl 1:33-41. doi: 10.1111/iwj.12540.

The effect of diabetes on the wound healing potential of adipose-tissue derived stem cells.

Kim SM1, Kim YH1, Jun YJ2, Yoo G1, Rhie JW3.

 

Abstract

To investigate whether diabetes mellitus affects the wound-healing-promoting potential of adipose tissue-derived stem cells, we designed a wound-healing model using diabetic mice. We compared the degree of wound healing between wounds treated with normal adipose tissue-derived stem cells and wounds treated with diabetic adipose tissue-derived stem cells. We evaluated the wound-healing rate, the epithelial tongue distance, the area of granulation tissue, the number of capillary and the number of Ki-67-stained cells. The wound-healing rate was significantly higher in the normal adipose tissue-derived stem cells group than in the diabetic adipose tissue-derived stem cells group; it was also significantly higher in the normal adipose tissue-derived stem cells group than in the control group. Although the diabetic adipose tissue-derived stem cells group showed a better wound-healing rate than the control group, the difference was not statistically significant. Similar trends were observed for the other parameters examined: re-epithelisation and keratinocyte proliferation; granulation tissue formation; and dermal regeneration. However, with regard to the number of capillary, diabetic adipose tissue-derived stem cells retained their ability to promote neovasculisation and angiogenesis. These results reflect the general impairment of the therapeutic potential of diabetic adipose tissue-derived stem cells in vivo. 

PMID: 26847937
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان