می توان بیماری گرافت علیه میزبان را با سلول درمانی مهار یا درمان کرد؟

تاریخ انتشار: دوشنبه 19 اسفند 1398 | امتیاز: Article Rating

بیماری گرافت علیه میزبان(GvHD) حاد و مزمن، مهم ترین دلیل عوارض جانبی و مرگ و میر ناشی از درمان بعد از پیوند سلول های خون ساز آلوژن برای بیماری های متنوع هستند. کورتیکواستروئیدها یک درمان موثر در حدود فقط نیمی از افرادی هستند که تحت تاثیر این عارضه قرار می گیرند و گزینه های درمانی جدیدی مورد نیاز است. ما استراتژی های جدید برای درمان  GvHD  را با استفاده از سلول درمانی شامل انتقال سازشی سلول های T تنظیمی(Treg)؛ سلول های استرومایی مزانشیمی(MSCs)، سلول های مشتق از بافت های جفتی، سلول های T کشنده ذاتی(iNKTs) و سلول های سرکوب کننده مشتق از میلوئید (MDSCs) مورد بحث قرار می دهیم. این استراتژی ها ممکن است در مقایسه با داروها در تعدیل پاتوفیزیولوژی GvHD به صورت انتخابی تر عمل کنند و ممکن است در مقایسه با درمان های دارویی متداول بی خطر تر و موثر تر باشند. علاوه بر این، مشاهده نشده است که این درمان ها به طور قابل ملاحظه ای در اثر تومور علیه گرافت مربوط به آلوپیوندها دخیل باشند. بسیاری از این استراتژی ها در مدل های جانوری موثر هستند اما داده قابل توجهی در مورد انسان وجود ندارد.

Blood Rev. 2020 Feb 4:100669. doi: 10.1016/j.blre.2020.100669. [Epub ahead of print]

Can we prevent or treat graft-versus-host disease with cellular-therapy?

Zahid MF1Lazarus HM2Ringdén O3Barrett JA4Gale RP5Hashmi SK6.

Abstract

Acute and chronic graft-versus-host disease (GvHD) are the most important causes of treatment-related morbidity and mortality after allogeneic hematopoietic cell transplants for various diseases. Corticosteroids are an effective therapy in only about one-half of affected individuals and new therapy options are needed. We discuss novel strategies to treat GvHD using cellular-therapy including adoptive transfer of regulatory T-cells (Tregs), mesenchymal stromal cells (MSCs), cells derived from placental tissues, invariant natural killer T-cells (iNKTs), and myeloid-derived suppressor cells (MDSCs).These strategies may be more selective than drugs in modulating GvHD pathophysiology, and may be safer and more effective than conventional pharmacologic therapies. Additionally, these therapies have not been observed to substantially compromise the graft-versus-tumor effect associated with allotransplants. Many of these strategies are effective in animal models but substantial data in humans are lacking.

Copyright © 2020 Elsevier Ltd. All rights reserved.

PMID: 32089398
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان