لنفوم سلول B منتشر، rituximab ، ایمونوشیمی درمانی با R - ACVBP
تاریخ انتشار: دوشنبه 07 آذر 1390
بهبود دو برابری مبتلایان به لنفوم با تشدید شیمی درمانی

  بهبود دو برابری مبتلایان به لنفوم با تشدید شیمی درمانی

شیمی درمانی شدید به طور چشمگیری میزان عود و بقا بیماران جوان مبتلا به لنفوم تهاجمی را بهبود می بخشد .
امتیاز: Article Rating
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با توجه به مقاله ای که در Lancet به چاپ رسیده است، در بیماران جوان مبتلا به لنفوم سلول B منتشر،  دادن یک رژیم فشرده تر شیمی درمانی همراه با rituximab، در مقایسه با بیماران دریافت کننده شیمی درمانی استاندارد همراه با  rituximab میزان بقاء را بطورقابل توجهی افزایش داده و حدود دو برابر احتمال بهبودی تا  3 سال را حفظ می کند .

در طول دهه گذشته ، درمان ترکیبی آنتی بادی مونوکلونال rituximab و یک رژیم شیمی درمانی استاندارد CHOP (سیکلوفسفامید ، دوکسوروبیسین ، وین کریستین و پردنیزون) به شکلی اساسی سبب بهبود نتایج در بیماران مبتلا به لنفوم جوانتر از 60 سال شده است. اما برخی از بیماران پس از پاسخ کامل به درمان باز هم دچارعود بیماری می شوند، و رژیم شیمی درمانی مطلوب درترکیب با rituximab هنوز فراهم نشده است. مطالعات اخیر نشان می دهد که شیمی درمانی ویژه (دوزهای بالاتر با فواصل کوتاه بین درمان) ممکن است به نفع بیماران جوانتر با لنفوم تهاجمی باشد.
این مطالعه به صورت تصادفی بر روی 379 بیمار 18 ساله درمرحله اولیه لنفوم سلول B منتشر (یکی از شایع ترین انواع تهاجمی لنفوم غیرهوچکین) انجام شد که چهار دوره دوز شدید شیمی درمانی (دوکسوروبیسین ، سیکلوفسفامید ، vindesine ، بلئومایسین ، و پردنیزون به علاوه) rituximab   در فواصل 2 هفته ای ، و یا هشت دوره درمان استاندارد (R - CHOP) درفواصل 3 هفته ای دریافت کردند.

پس از 3 سال ، بقا بدون حادثه (بیماران هیچ درمان بدون برنامه ریزی برای لنفوم ، پیشرفت بیماری ،عود  یا مرگ را تجربه نکردند) به طور قابل توجهی دربیماران با دوز فشرده در مقایسه با کسانی که درمان استاندارد را دریافت کرده بودند بهتربود (81 ٪ در مقابل 67 ٪) ،همچنین خطر ابتلا به تجربه یک حادثه با شیمی درمانی فشرده 44 ٪ کاهش یافت.
علاوه براین، بیماران دریافت کننده یک رژیم فشرده 56 ٪ کمتر خطر مرگ و 52 درصد کمتر تجربه پیشرفت بیماری را در مقایسه با بیماران دریافت کننده درمان استاندارد داشتند.  
اما با افزایش شدت درمان ، احتمال عوارض جانبی جدی نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافت. به طور خاص ، اثرات سمیت هماتولوژیکی و مخاطی در گروه با دوز شدید شایع تر بود ، و نسبت بسیار بالاتری از بیماران تب نوتروپنی (38 ٪ در مقابل 9 درصد) را تجربه کردند.

نویسندگان می گویند:  تشدید ایمونوشیمی درمانی با R - ACVBP نشان دهنده جایگزینی برای CHOP -R  برای بهبود بقا در بیماران جوانتر از 60 سال مبتلا به لنفوم سلول B منتشر است."

آنها خواستار تحقیقات بیشتر برای شناسایی گروهی از بیماران هستند که به احتمال زیاد بیشترازاین رژیم فشرده  درمانی بهره مند شده اند.
البته اخطار داده شده است که : "این رژیم با دوز شدید تنها باید در بیمارانی صورت گیرد که در آنها میزان عود مورد انتظار برای توجیه اثرات سمی و هزینه بالاتراین روش کافی باشد."
پایان مطلب/
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه