تاریخ انتشار: شنبه 30 بهمن 1395
کشف یک تاثیر پیش بینی نشده روی سرنوشت سلول های بنیادی در حال تقسیم

  کشف یک تاثیر پیش بینی نشده روی سرنوشت سلول های بنیادی در حال تقسیم

زمانی که اغلب سلول ها تقسیم می شوند، می توانند به سادگی نسخه های بیشتری از خودشان را بسازند. اما سلول های بنیادی که مسئول ترمیم یا ساخت بافت های جدید هستند، یک فرصت دارند: آن ها می توانند سلول های بنیادی بیشتری را تولید کنند یا این که به سلول های تمایز یافته مانند سلول های پوستی، قلبی، کبدی و .... تبدیل شوند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای جدید در دانشگاه راکفلر، محققین دریافته اند که این فرصت و تصمیم حیاتی به نحوه پراکنش ارگانل ها یا اندامک های درون سلول های بنیادی در حال تقسیم بستگی دارد. برای این که بافت های بدنی به طور مناسبی تکوین یابند و خودشان را حفظ کنند،‌ خونوزایی و تمایز باید به دقت متعادل شود.

مطالعه ای که بوسیله Elaine Fuchs و همکارانش در راکفلر صورت گرفته است نقش پیش بینی نشده ای را برای موقعیت یابی و وراثت اندامک های درون سلولی(در این مورد پراکسی زوم های مملو از آنزیم)، در کنترل این تعادل پیچیده نشان می دهد. اپیدرم یا بخش خارجی پوست، سد محافظی را برای بدن ایجاد می کند و سلول های بنیادی در عمقی ترین لایه آن قرار دارند. طی تکوین این سلول های تقسیم شده و سلول های بنیادی خودنوزای حاصل از آن به سمت درون و سلول دختری تمایز یافته به سمت خارج می رود و تبدیل به بخشی از اپیدرم می شود.

مطالعات موشی، منجر به شناسایی ژن هایی شد که به هدایت تعادل بین سلول های جدید و سلول های تمایز یافته کمک می کنند. یکی از این پروتئین ها به نام Pex11b توجه محققین را به خود جلب کرد. این پروتئین با غشایی که پراکسی زوم ها را احاطه کرده است مرتبط است. این پروتئین موجب می شود که ارگانل یا اندامک پراکسی زوم در جایگاه صحیحی قرار گیرد و بین سلول های دختری تقسیم شود. در سلول های فاقد Pex11b، پراکسی زوم ها به خوبی تقسیم نمی شوند و یکی از سلول های دختری همه پر اکسی زوم ها را دریافت می کند و سلول دختری دیگر فاقد پراکسی زوم خواهد بود. در سلول هایی که پراکنش پراکسی زوم در آن ها مختل شده است، تقسیم سلولی بیشتر طول می کشد و دوک میتوزی به درستی تشکیل نمی شود. اثر اختلال در پراکنش پراکسی زوم روی تمام موجود شدیدتر است: به نحوی که اگر موقعیت پراکسی زوم در سلول های بنیادی مختل شود، جنین های موشی نمی توانند برای مدت طولانی پوست طبیعی را ایجاد کنند. این مطالعه برای اولین با ارائه شواهد نشان می دهد که پراکنش صحیح اندامک ها درون سلول، چقدر می تواند در تعیین سرنوشت سلول تاثیر گذار باشد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه