به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این محققین جزئیات مربوط به این مطالعه را در مقاله ای که اخیرا در مجله Cell چاپ کرده اند، ارائه کرده اند. در این مطالعه آن ها دیدگاه های جدیدی را در مورد تکوین پستانداران که منجر به مدل سازی بهتر بیماری ها، کشف داروها و حتی بازسازی بافتی می شود ارائه کرده اند. طی تکوین جنینی، هم تخم لقاح یافته و هم سلول های اولیه آن به عنوان همه توان در نظر گرفته می شوند و قادرند هم سلول های جنینی و هم رده های خارج جنینی را تولید کنند. با این حال، بدست آوردن این سلول ها با این پتانسیل تکوینی در آزمایشگاه یک چالش بزرگ در زیست شناسی سلول های بنیادی به حساب می آید.محققین انستیتو سالک توانسته اند کوکتیلی را شناسایی کنند که موجب می شود که سلول های بنیادی همه توان ثبات بیشتری داشته باشند و این توانایی شان را برای مدت بیشتری حفظ کنند و اصطلاحا آن ها را سلول های پرتوان تمدید شده!(extended pluripotent stem cells) می نامند. کشف سلول های EPS، فرصت مناسبی را برای ایجاد روشی کلی برای ایجاد سلول های بنیادی که پتانسیل تکوینی طولانی در پستانداران داشته باشند، فراهم می آورد. از همه مهم تر این که توان زیاد در تولید کایمراهای بین گونه ای مربوط به سلول های EPS، آن ها را ابزار ارزشمندی برای مطالعه تکوین، تکامل و تولید اندام های انسانی با استفاده از گونه های جانوری میزبان، می سازد.

برای تولید این کوکتیل، محققین سالک با همکاری دانشگاه Peking، ابتدا ترکیبات شیمیایی که پرتوانی را حمایت می کنند غربالگری کردند. آن ها کشف کردند که ترکیبی ساده از چهار ماده شیمیایی و یک فاکتور رشد موجب تثبیت سلو لهای بنیادی پرتوانی انسانی در مرحله ای کمتر بالغ از نظر تکوینی می شود و موجب می شود که آن ها به طور موثرتری در تشکیل کایمرا در جنین های موش در حال تکوین مشارکت کنند. هم چنین آن ها فاکتورهای مشابه را در مورد سلول های موشی نیز استفاده کردند و جالب این که دریافتند که سلول های بنیادی موشی تازه گرفته شده قادر به تبدیل شدن به انواع بافت های جنینی نیستند اما می توانند به رده های خارج جنینی تمایز یابند. علاوه براین، محققین دریافتند که این سلول های بنیادی موشی توانایی زیادی در تشکیل کایمراها و یک تک سلول دارند که می تواند به یک موش بالغ کامل تبدیل شود. ظرفیت بالای کایمریک سلول هایEPS انسانی و موشی در استفاده از آن ها، برای مثال در تولید مدل های جانوری تراریخته و تولید اندام های جایگزین موثر باشد.

پایان مطلب/