به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعات گذشته محققین نشان داده اند که انعطاف پذیری جانوران برای سازش پذیری به محیط غیر معمول به میزان سروتونین موجود در برخی از مناطق مغز بستگی دارد. اگر این میزان کاهش یابد، سازش پذیری نیز مختل می شود. با این حال، مکانیسم دخیل در این فرایند ناشناخته بوده است. در این راستا، محققین دانشگاه لیسبون پرتقال، فعالیت نورون های تولید کننده سروتونین را در مغز موش ها(در هسته رافه) زمانی که شرایط محیطی آن ها(محیط آشنا برای آن ها) تغییر می کند، مورد آنالیز قرار دادند. در واقع زمانی که موش در محیطی قرار می گیرد که در معرض فاکتورهای محیطی مختلفی مانند بو و دما و ... قرار دارد به نوعی یک حافظه برای آن ها تشکیل می دهد که سروتونین در ایجاد آن نقش مهمی دارد، اما زمانی که این شرایط محیطی برای وی تغییر می کند، فعالیت نورون های تولید کننده سروتونین نیز تغییر می کند و موجب شروع یک حافظه یادگیری جدید می شود. در واقع به نظر می رسد که فعالیت عصبی افزایش یافته در مورد این نورون ها هر چه بیشتر طول بکشد منجر به درک بهتر جانور از محیط و شرایط می شود. با کاهش یافتن حس کنجکاوی و استرس ناشی از تغییرات محیطی، فعالیت این نورون های تولید کننده سروتونین نیز رفته رفته کاهش می یابد.

پایان مطلب/