به گزارش بنیان، هدف از درمان لنفوم میلوئید حاد (AML) این است که بیمار را در حال بهبودی قرار دهد. وضعیتی که هیچ سلول لوسمی در خون یا مغز استخوان فرد وجود نداشته باشد. با این‌که اکثر افرادی که تحت درمان قرار می‌گیرند بهبود می‌یابند، اما عود AML که می‌تواند چند ماه تا چند سال پس از درمان اولیه رخ دهد، حدود 50٪ از بیماران بهبود یافته را تحت تاثیر قرار می‌دهد. دلایل مختلف عودAML  عبارتند از:

ممکن است AML نسبت به درمان اولیه مقاوم باشد.

ممکن است تمام سلول های لوسمیک تحت اثر درمان حذف نشده باشد.

سلول های لوسمیک که در ابتدا برای تشخیص بسیار کوچک بودند، به سایر نقاط بدن گسترش یافته باشند.

گرچه تجربه عود بعد از درمان بسیار ناامید و ناراحت کننده خواهد بود، ولی امکان درمان مجدد همچنان وجود دارد. بر اساس نتایج حاصل از دو کارآزمایی بالینی محققان گروه هماتولوژی - انکولوژی دانشگاه ماگدبورگ آلمان،  از 1621 بیمار مبتلا به AML که وارد دو آزمایش بالینی آینده‌نگر شده بودند، 77.8 % به درمانهای رایج پاسخ داده و به بهبودی کامل رسیدند. 3.6% (59 نفر) از افراد بهبودیافته، علاوه بر شیمی درمانی، پیوند سلول‌های خونساز را نیز دریافت کرده بودند. در مجموع 4/48 درصد از بیماران با میانگین سنی 63 سال (محدوده 85-17 سال) دچار عود بیماری شدند. خوشبختانه 39 درصد از افرادی که دچار عود AML شده بودند به بهبودی ثانویه رسیدند. جالب اینجاست که میزان زنده‌مانی تا 5 سال بعد از بهبودی اولیه، در مجموع چیزی نزدیک به 10 درصد بیماران بود، که این عدد در بیماران پیوند شده با سلول   به 39 درصد افزایش یافت. در مجموع، یافته‌های این مطالعه نشان داد که فارغ از سن بیماران، پیوند سلول های بنیادی خونساز آلوژن در کنار شیمی‌درمانی، میزان زنده‌مانی را در AML عودکننده بهبود می‌بخشد. گزارش این مطالعه در جولای 2021 در نشریه علمی Annals of Hematology به چاپ رسیده‌است.

پایان مطلب/

لینک منبع : https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34232360/

https://media.leukaemiacare.org.uk/wp-content/uploads/Relapse-in-Acute-Myeloid-Leukaemia-AML-Web-Version.pdf