فاز یک مطالعه ای بالینی نشان داده است که یک بار تزریق دوز بالای ژن درمانی می تواند زنده مانی بیماران مبتلا به آتروفی نخاعی عضلانی نوع یک(SMA1) را افزایش دهد. این مطالعه بوسیله محققین بیمارستان کودکان Nationwide و با همکاری کمپانی AveXis صورت گرفته است.

سالی که گذشت، سال بسیار خوبی برای تحقیقات پزشکی بود و به همین دلیل در زیر به برخی از این اخبار که در سایت medicalxpress منتشر شده است اشاره خواهیم کرد.

تیمی از محققین در انستیتو ملی سلامت کودکان و تکوین انسانی یک ژل ضد بارداری را تولید کرده اند که از ماه آوریل وارد کارآزمایی های بالینی خواهد شد.

شیمی درمانی نوعی از لوکمیا می تواند با استفاده از دارویی که در حال حاضر برای درمان عارضه ای دیگر استفاده می شود، بهبود یابد.

با افزایش سن و پیر شدن، تیموس ما همه رفته رفته تحلیل می رود و با بافت چربی جایگزین می شود. این امر موجب می شود که توانایی تیموس برای رشد و تکوین سلول های T‌نیز کاهش یابد و بدن م مستعد عفونت، اختلالات ایمنی و سرطان شود. محققین نوعی سلول را شناسایی کرده اند که تصور می شود در تحلیل رفتن تیموس ما نقش دارند و می تواند کلیدی برای بازسازی این اندام حیاتی باشند.

پژوهش روی استفاده از کلاژن برای مهندسی بافت حاکی از تولید ایمپلنت های مشبک جدید برای زنان است.

اگرچه مردان مبتلا به سرطان پروستات معمولا به درمان های استاندارد هورمون درمانی و شیمی درمانی پاسخ می دهند، بسیاری از آن ها ممکن است در نهایت دچار عود مجدد سرطان شوند.

یک دارو که برای درمان مشکلات مفصلی و پوستی استفاده می شود ممکن است به بیمارانی که تنها امیدشان برای زنده ماندن دریافت سلول های بنیادی است، کمک کند.

مطالعه ای جدید، دیدگاه هایی را در مورد بیماری کشنده و نادر نقص ایمنی ترکیبی شدید(SCID) ارائه کرده است که نشان داده است که شناسایی زودهنگام این بیماری می تواند به درمان آن منتهی شود.

سلول های درون مغز منقبض می شوند و این در حالی است که سلول هایی که در ظروف آزمایشگاهی متداول رشد می کنند پهن می شوند و به سمت پیرامون دست و پا می کشند.

هانتینگتون یک بیماری تخریب کننده عصبی و کشنده است که از نقص در ژن هانتینگتین ایجاد می شود. تا به امروز، درمان موثری برای متوقف کردن این بیماری ایجاد نشده است. خوشبختانه محققین آلمانی در مرکز مکس دلبروک، مکانیسم طبیعی را شناسایی کرده اند که نه تنها ساخت فیبریل های بیماری زای آمیلوئید را در مغز سرکوب می کند بلکه مانع از تجمع آن ها نیز می شود.