یکی از عوارض جانبی شناخته شده درمان های متداول سرطان مانند شیمی درمانی، آسیب شدیدی است که به سیستم ایمنی وارد می شود. شیمی درمانی تیموس را به عنوان یک اندام حیاتی ایمنی و مسئول تولید سلول های T تحت تاثیر قرار می دهد. این آسیب بیماران را مستعد عفونت می کند.

محققین دانشگاه سان فرانسیسکو مکانیسم های جدیدی را کشف کرده اند که به موجب آن HIV در سلول های آلوده مخفی می شود، در یک مرحله خفته باقی می ماند و از دست سیستم ایمنی فرار می کند و مانع از اثر داروهای ضد ویروسی روی آن می شود.

مهندسین، پزشکان و محققین دانشگاه UCLA و دانشگاه روتگر، ابزاری را تولید کرده اند که قدرت فیزیکی سلول های منفرد را 100 برابر سریع تر از تکنولوژی های فعلی اندازه می گیرند. این دستگاه جدید داروهای جدید را به صورت سریع تر و آسان تری برای بیماری های مرتبط با قدرت سلولی تست می کند.

هر سلولی در بدن به هورمون انسولین پاسخ می دهد، اگر این پاسخ دهی مختل شود، فرد دچار دیابت می شود. در مطالعه ای جالب، محققین در مرکز دیابت Joslin چهار ویروس را شناسایی کرده اند که قادر به تولید هورمون های شبه انسولینی هستند و در سلول های بدن انسان نیز فعال هستند. این کشف می تواند به شناسایی مکانیسم هایی که منجر به دیابت یا سرطان می شوند بیانجامد.

تقریبا هر یک بار در ماه، پوست ما به طور کامل خودنوزایی می کند. اگر این فرایند بسیار هماهنگ دچار مشکل شود می تواند منجر به طیف وسیعی از بیماری های پوستی از سرطان پوست گرفته تا پسوریازیس شود.

وقوع بیماری های قلبی در حال افزایش است و استراتژی درمانی جدید مورد نیاز است. رویکردهای مبتنی بر سلول های بنیادی با پتانسیل بازسازی عضلانی بافت ایسکمی شده می توانند امیدوار کننده باشند.

انکولوژیست های بیمارستان تحقیقاتی کودکان St. Jude نوعی سلول را کشف کرده اند که به رابدومیوسارکوما تبدیل می شوند که شایع ترین سرطان بافت نرم در کودکان است.

به نظر می رسد که راه بندان های سلولی در اغلب اشکال اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک(ALS) روی نورون ها اثر می گذارند.

بیماری پارکینسون، بیماری هانتینگتون، فیبروز کیستیک و بسیاری دیگر از بیماری های انسانی ارثی کشنده از طریق ژنتیکی قابل انتقال هستند. بسیاری از سرطان ها و بیماری های قلبی نیز می توانند ناشی از نقص های ژنتیکی باشند. ژن درمانی می تواند یک درمان امیدوار کننده برای این بیماری ها باشد.

محققین دانشگاه پنسیلوانیا، سلول های بنیادی ریوی را شناسایی کرده اند که بخش تبادل گازی ریه را ترمیم می کنند. آن ها این سلول های پیش ساز را از ریه انسان و موش جداسازی و ویژگی یابی کرده و نشان داده اند که آن ها برای ترمیم بافت ریه آسیب دیده بوسیله آنفلوآنزا و بیماری های تنفسی ضروری هستند.

بهبود نقل و انتقال پروتئین های سلولی در سلول های مغزی امکان ایجاد درمان های جدید برای آلزایمر یا مهار این بیماری را فراهم می کند.

برخی از موجودات توانایی قابل توجهی برای بازسازی بافت دارند. اگر گورخرماهی و سمند دچار آسیب قلبی شوند، سلول های آن ها قادر به تقسیم و ترمیم موفقیت‌آمیز اندام آسیب دیده هستند.

لوکمیا را می توان سرطان خونی کشنده ای محسوب کرد که سالانه بیش از 60 هزار نفر را در آمریکا مبتلا می کند. برای برخی از اشکال این سرطان، تنها شانس درمان استفاده از دوز بالای شیمی درمانی و پرتو درمانی است که منجر به از بین رفتن سلول های بنیادی خون ساز آن ها می شود، به همین دلیل آن ها بعد از شیمی درمانی و پرتو درمانی نیازمند پیوند سلول های بنیادی خون ساز از یک اهدا کننده سالم هستند.

محققین در دانشگاه اوکایاما روش امیدوار کننده ای را برای هدف قرار دادن سلول های بنیادی سرطانی ارائه کرده اند. این سلول های بنیادی سرطانی عامل اصلی رشد تومور و عود مجدد سرطان هستند. روش مذکور شامل استفاده از مولکول هایی است که آهن را به دام می اندازند. وجود آهن بیش از حد را یکی از دلایل بالقوه سرطان می دانند.

وجود یک هورمون به لانه گزینه سلول های اولیه جنین شکل گرفته کمک می کند. طی فرایند لانه گزینی جنین تازه شکل گرفته به دیواره رحم می چسبد.