سلول های بنیادی خون بندناف

پژوهشگران دانشگاه میامی کارآزمایی بالینی کنترل شده و تصادفی منحصربفردی را انجام داده اند که نشان می دهد که تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بند ناف می تواند خطر مرگ بیماران مبتلا به شکل شدید COVID-19 را کاهش دهد و زمان ریکاوری آن ها را به میزان قابل ملاحظه ای تسریع کند.

برای اولین بار در جهان، مرد جوانی که از کم خونی آپلاستیک شدید رنج می برد و درمان های استاندارد برای وی موثر نبود توانسته است از مزایای یک مولکول ساخته شده در کانادا به نام UM171 بهره مند شود. این عمل بوسیله تیم پزشکی در انستیتو هماتو-انکولوژی مونترال صورت گرفته است.

متا آنالیز روی ده مطالعه ای که در چین صورت گرفته است نشان می دهد که بیماران مبتلا به سیروز کبدی که پیوند خون بند ناف دریافت کرده و به طور هم زمان از درمان های حمایتی استاندارد نیز استفاده کرده اند شرایط بهتری را در مقایسه با استفاده از درمان استاندارد تجربه کرده اند.

سلول های بنیادی موجود در خون و بافت بند ناف تنها قابل استفاده برای انسان نیستند و سایر پستانداران مانند سگ ها نیز می توانند از موهبت آن ها بهره مند شوند.

اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی دارای پتانسیل سلول های والدی هستند و می توانند در بازسازی آسیب های اندام های مختلف از طریق مدیفه کردن عملکرد و فنوتیپ سلول های هدف مشارکت کنند.

محققین در بیمارستان کودکان پیتزبورگ دریافته اند که تزریق خون بند ناف به عنوان یک منبع غنی سلول های بنیادی، به طور بی خطر و موثری 44 کودکی که با اختلالات ژنتیکی مختلف از جمله کم خونی داسی شکل، تالاسمی، سندرم هانتر، بیماری krabbe، لوکودیستروفی متاکروماتیک و ... متولد شده اند را درمان کرده است. این بزرگ ترین کارآزمایی صورت گرفته تاکنون بوده است.

بیماری پارکینسون، یک بیماری عصبی است که بدلیل عملکرد نامناسب یا مرگ سلول های عصبی مغز اتفاق می افتد. برخی از این نورون های مغزی موسوم به نورون های دوپامینرژیک در کنترل حرکات و هماهنگی های حرکتی دخیل هستند و مرگ آن ها منجر به بیماری پارکینسون و علایمی مانند لرزش، کندی حرکت، سفتی عضلات و حرکات و عدم تعادل و هماهنگی می شود.

نتایج پژوهشی جدید نشان می دهد که سلول های خون بند ناف در تخریب سلول های لوکمیایی بهتر از سلول های ایمنی بالغ هستند.

متاسفانه، یکی از شایع ترین مشکلات بیماران دیابتی، ایجاد زخم های دیابتی در پاهایشان است که بهبودی آن ها بسیار مشکل است.

سلول درمانی پتانسیل زیادی را برای درمان اختلالات عصبی نشان داده است و در پژوهشی جدید، محققین نشان داده اند که سلول های بنیادی موجود در بافت بند ناف می توانند روزی به درمان بیماری های مخرب چشمی کمک کنند.

پژوهشگران انستیتو قلب تگزاس برای انجام فاز دو مطالعه ای موسوم به STTR بودجه ای 9/1 میلیون دلاری را از انستیتو قلب ریه خون ملی دریافت کرده اند تا سطح یک محصول به نام 7HP349( یک فعال کننده جدید اینتگرین) را ارتقا ببخشند و یک برنامه دوز یابی بهینه برای پیوند خون بند ناف طراحی کنند.

سلول های بنیادی مشتق از بافت و خون بند ناف نه تنها برای انسان ها بلکه برای سایر پستانداران از جمله سگ ها مفید است.

دکتر فان یک جراح پلاستیک و محقق سلول های بنیادی علاقه زیادی به درمان زخم ها با استفاده از سلول های بنیادی دارد.

در نوعی از بیماری آمائوروزیس مادرزادی لبر موسوم به نوع 10 که به دلیل موتاسیون در ژنی موسوم به CEP290 است، فقدان پروتئینی به همین نام روی بقا و عملکرد گیرنده های نوری اثر می گذارد.

مطالعه ای جدید نشان داده است که درمان بیماران مبتلا به اگزمای متوسط به شدید با سلول های بنیادی مشتق از خون بند ناف می تواند یک درمان موثر باشد.