طب ترمیمی

محققان با استفاده از نوعی حسگر و همچنین گزارش بیماران، نشان داده اند که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) در بهبود استئوآرتریت زانو موثر است.

دانشمندان دانشگاه استنفورد و انستیتو بوک موفق به کشف ارتباط بین کاهش قدرت ایمونولوژیک بدن و احتمال شیوع بیماری‌های لاعلاج مرتبط با افزایش سن شدند.

توسعه تبلیغات و بازاریابی روش های سلول درمانی تایید نشده توسط کلینیک ها، ضرورت نظارت جامع را اجتناب ناپذیر می کند.

استفاده از سلول‌های اتولوگ میمون‌های مبتلا به پارکینسون منجر به بهبود علائم حرکتی و افسردگی در آن‌ها شده و زمینه برای آزمایشات در انسان را هموار کرده است.

محققان دانشگاه کمبریج موفق به شناسایی جهش ژنی نادری در افراد با وزن نرمال شدند که مانع افزایش وزن بیش از حد حتی پس از مصرف غذاهای پرکالری می‌شود.

دانشمندان نشان دادند بعد از حمله قلبی در موش، فیبروبلاست های بافت اسکار به طور مستقیم به سلول های عضله قلب تبدیل می شوند.

محققان دریافتند که یک مولکول کوچک می تواند برای جوان سازی مغز مبتلا به آلزایمر استفاده شود و با از دست دادن حافظه مقابله کند.

محققان برای اولین بار نشان دادند که استفاده از سلول‌های مشتق شده از مغز استخوان و قلب بیمار منجر به بهبود کیفیت زندگی و کاهش عوارض عمده قلبی در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی می‌شود.

تولید نوع جدیدی از سلول های بنیادی با قابلیت های بازساختی با منشا سلول های چربی انسانی که با محیط پیرامون خود سازگار شده و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند، انسان را یک قدم به تولید سلول های بنیادی هوشمند نزدیک تر کرد.

مفصل گیجگاهی-آرواره ای(TMJ) که بخش پشتی آرواره پایین را شکل می دهد و آرواره را به جمجمه متصل می کند از نظر آناتومیک بسیار پیچیده بوده و با توجه به این که بار زیادی را تحمل می کند از استخوان و غضروف تشکیل شده است. تنها در ایالات متحده حدود 10 میلیون نفر دچار مشکلات مفصل گیجگاهی-آرواره ای هستند.

در جدید ترین مطالعه صورت گرفته در دانشگاه سانگ‌‌کیونک‌وان کره جنوبی، محققین به بررسی اثر اگزوزوم‌ مشتق شده از سلول بنیادی مزانشیمی بر روی کنترل خون ریزی مغزی پرداخته اند.

گروهی از محققین کره ای فناوری را ارائه کرده اند که اجازه تمایز سلول های بنیادی به انواع سلول دلخواه مانند سلول های عروقی یا استئوبلاست ها(بدون هر گونه پیش تیمار) می دهد. انتظار می رود که این فناوری موجب تسهیل تولید اندام های مصنوعی برای مطالعات پیش بالینی یا بافت های مصنوعی برای پیوند شود.

شیمی درمانی اثرات مخربی روی سلول های بنیادی و پیش ساز خون ساز موجود در مغز استخوان دارد. با این حال، زمانی که شیمی درمانی خاتمه می یابد، این سلول ها بازسازی می کند، فرایند که تاکنون ناشناخته باقی مانده بود اما برای اولین بار محققین دانشگاه اوزاکا مکانیسم مولکولی را شناسایی کرده اند که به موجب آن سلول های بنیادی خون ساز بعد از آسیب ریکاوری می کنند.

نتایج یک کارآزمایی بالینی منتشر شده در مجله Stem Cells Translational Medicine نشان داده است که تیمار بیمارانی که دچار سکته مغزی شده اند با تزریق سلول های مغز استخوان می تواند موجب کاهش آسیب مغزی شود.

در سال های اخیر جایگزینی میکروگلیاها با سلول های غیر میکروگلیایی(مانند سلول های بنیادی و ...) برای درمان اختلالات مربوط به این سلول ها پیشنهاد شده است. با این حال، اغلب این تلاش ها مانند استفاده از رویکرد متداول پیوند مغز استخوان، به دلیل کارایی پایین جایگزینی این سلول ها با شکست مواجه شده است.