سلولهای استرومایی مزانشیمی با بهبود اختلال متابولیسم در موش های دیابتی سبب افزایش ترمیم زخم می شوند

تاریخ انتشار: پنجشنبه 17 مهر 1393 | امتیاز: Article Rating

سابقه اهداف:

شواهد نشان می دهد که سلولهای استرومایی مزانشیمی تاخیر در ترمیم زخم را دردیابتی ها بهبود می بخشند، ولی مکانیسم اصلی آن همچنان نامشخص است. هدف ما بررسی این بود که آیا اثرات درمانی بر روی زخم ها با تغییرات متابولیک توسط عملکرد پاراکرین سلول های بنیادی مزانشیمی همراه است.

مواد و روشها:

سلولهای استرومایی مزانشیمی مشتق از موش های تحت رژیم غذایی با چربی بالا یا دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین و یا موش های نوع وحشی C57BL / 6 برای بررسی پتانسیل پاراکرین آنها در شرایط آزمایشگاهی با استفاده از روش ایمنی سنجشی آنزیمی و رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن پتانسیل درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی در داخل بدن با استفاده از یک مدل زخم پوستی در موش مبتلا به دیابت مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات متابولیک و GLUT4 و همچنین بیان مسیر سیگنالینگ PI3K / AKT پس از ایجاد زخم نیز مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج:

سلولهای استرومایی مزانشیمی موش های سالم فاکتور شبه انسولین-1 (IGF-1) بیشتری از موش های مبتلا به دیابت بیان می کنند که نشان دهنده عملکرد پاراکرین فرض شده است. علاوه براین، در مقایسه با سلول های بنیادی مزانشیمی با IGF-1 کاهش یافته، سلولهای طبیعی به طور قابل توجهی سبب تسریع بهبود زخم شدند که با میزان بیشتر بسته شدن زخم و کیفیت بهتر درمان طی 21 روز پس از ایجاد زخم مشخص شد. در مقابل، تزریق سلولهای بنیادی مزانشیمی سبب افزایش سطح انسولین و همچنین GLUT4 و بیان مسیر سیگنالینگ PI3K / AKT اما سرکوب شاخص های بیوشیمیایی گلوکز و چربی و در نتیجه بهبود آشکار متابولیسم شد.

نتیجه گیری:

این یافته ها نشان می دهد که IGF-1 عامل پاراکرین مهمی است که واسطه اثرات درمانی سلول های بنیادی در ترمیم زخم در دیابت است، و از مزایای سلول های بنیادی مزانشیمی ممکن است بهبود متابولیسم بدن باشد که می تواند هدف جدیدی برای درمان فراهم کند.

 

Cytotherapy. 2014 Nov;16(11):1467-75. doi: 10.1016/j.jcyt.2014.05.014.

Mesenchymal stromal cells enhance wound healing by ameliorating impaired metabolism in diabetic mice.

Gao D1Gu C2Wu Y3Xie J4Yao B4Li J5Feng C5Wang J6Wu X7Huang S8Fu X9.

 

 

Abstract

BACKGROUND AIMS:

Mesenchymal stromal cells (MSCs) have been documented to improve delayed wound healing in diabetes, but the underlying mechanism remains obscure. We aimed to investigate whether the therapeutic effects on wounds was associated with metabolic alterations by paracrine action of MSCs.

METHODS:

MSCs from mice with high-fat diet/streptozotocin-induced diabetes or wild-type C57BL/6 mice were evaluated for their paracrine potential in vitro using enzyme-linked immunosorbent assay and immunohistochemical staining assay. MSCs were then evaluated for their therapeutic potential in vivo using an excisional cutaneous wound model in mice with diabetes. Metabolic alterations and glucose transporter four (GLUT4) as well as PI3K/Akt signaling pathway expression after wounding were also examined.

RESULTS:

MSCs from normal mice expressed even more insulin-like growth factor-1 (IGF-1) than mice with diabetes, suggesting putative paracrine action. Furthermore, compared with IGF-1 knockdown MSCs, normal MSCs markedly accelerated wound healing, as revealed by higher wound closure rate and better healing quality at 21 days post-wound. By contrast, MSCs administration increased the level of insulin as well as GLUT4 and PI3K/Akt signaling pathway expression but repressed the biochemical indexes of glucose and lipid, resulting in obvious metabolic improvement.

CONCLUSIONS:

These findings suggest that IGF-1 is an important paracrine factor that mediates the therapeutic effects of MSCs on wound healing in diabetes, and the benefits of MSCs may be associated with metabolism improvements, which would provide a new target for treatment.

PMID: 25287599
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان