گسترش طولانی مدت سلول¬های بنیادی مشتق از بافت چربی انسان در شرایط in vitro بیانگر خطر پایین تومورزایی این سلول ها بود

تاریخ انتشار: چهارشنبه 31 خرداد 1391 | امتیاز: Article Rating
خلاصه
در رشته ی سلول درمانی و طب ترمیمی، هدف نهایی کاربرد بالینی محسوب می شود. هرچند، یک نگرانی مهم این است که آیا دستورزی سلول ها در شرایط in vitro در طول گسترش کشت های سلولی باعث افزایش خطر تومورزایی در سلول ها می گردد؟ بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی اثر کشت طولانی مدت بر سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی (ASCها) بود. ASCها از نمونه های چربی جدا شده جداسازی شدند و با استفاده از روش های استاندارد کشت تا پاساژ 20 (P20) کشت داده شدند. ASCها در P5، P10، P15 و P20 از نظر تغییرات مورفولوژیکی، آسیب DNA (سنجش Comet)، سطح بیان ژن های سرکوب کننده تومور (PCR کمی)، جهش در p53، فعالیت تلومراز، تعیین طول تلومر و آزمایش تومورزایی در شرایط in vivo آنالیز شدند. اطلاعات ما نشان دادند که ASCها در کشت های طولانی مدت خصوصیات فیبروبلاستی خود را از دست می دهند. زمان دوبرابر شدن جمعیت ASCها با طولانی شدن کشت ها بخصوص در P15 و P20 افزایش می یابد. همچنین در پاساژهای آخر (P15 و P20) افزایشی در آسیب DNA دیده شد. در سراسر کشت های طولانی مدت، تغییرات قابل توجهی در بیان ژن های p21 و p53 مشاهده نشد. همچنین در تمامی پاساژهای ASCها، جهشی در p53 شناسایی نشد و تغییرات قابل توجهی در فعالیت نسبی تلومراز (RTA) و در طول تلومر (TRF) ثبت نگردید. پیوند ASCهای پاساژ 15 و 20 در موش های برهنه (فاقد سیستم ایمنی) حتی پس از 4 ماه منجر به تشکیل تومور نگردید. این اطلاعات نشان دادند که ASCها حتی تا پاساژ 20 و با زمان دوبرابر شدن 42 ساعت، دارای خطر تومورزایی کمی هستند. این نتایج نشان می دهند که بافت چربی می تواند منبع مطمئنی از سلول های بنیادی جهت سلول درمانی درنظر گرفته شود.

Abstract

In the field of cell-based therapy and regenerative medicine, clinical application is the ultimate goal. However, one major concern is: does in vitro manipulation during culture expansion increases tumourigenicity risk on the prepared cells? Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of long-term in vitro expansion on human adipose-derived stem cells (ASCs). The ASCs were harvested from lipo-aspirate samples and cultured until passage 20 (P20), using standard culture procedures. ASCs at P5, P10, P15 and P20 were analysed for morphological changes, DNA damage (Comet assay), tumour suppressor gene expression level (quantitative PCR), p53 mutation, telomerase activity, telomere length determination and in vivo tumourigenicity test. Our data showed that ASCs lost their fibroblastic feature in long-term culture. The population doubling time of ASCs increased with long-term culture especially at P15 and P20. There was an increase in DNA damage at later passages (P15 and P20). No significant changes were observed in both p53 and p21 genes expression throughout the long-term culture. There was also no p53 mutation detected and no significant changes were recorded in the relative telomerase activity (RTA) and mean telomere length (TRF) in ASCs at all passages. In vivo implantation of ASCs at P15 and P20 into the nude mice did not result in tumour formation after 4 months. The data showed that ASCs have low risk of tumourigenicity up to P20, with a total population doubling of 42 times. This indicates that adipose tissue should be a safe source of stem cells for cell-based therapy. Copyright © 2012 John Wiley & Sons, Ltd.

Copyright © 2012 John Wiley & Sons, Ltd

PMID : 22552847
[PubMed - as supplied by publisher]
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان