ذخیره سازی خانوادگی خون بندناف جهت لوسمی حاد: میزان استفاده در پیوند سلول بنیادی خونساز
تاریخ انتشار: دوشنبه 07 اردیبهشت 1394
| امتیاز:
جمع آوری و ذخیره سازی خون بندناف به صورت خانوادگی (خصوصی) در زنان با زایمان نوزاد سالم که در حال حاضر عضوی از خانواده شان با یک بیماری بطور بالقوه قابل درمان با پیوند سلول بنیادی خونساز (HSCT) درگیر است، انجام می گیرد. در دسترس بودن سریع UCB یک مسئله مهم در تهیه HSCs، به خصوص برای بیماران با لوسمی حاد که سریعاً به HSCT نیاز دارند، می باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان استفاده از UCB های جمع آوری شده بطور مستقیم برای بیماران با لوسمی حاد و بررسی عوامل مؤثر در میزان استفاده می باشد. از 113 خانواده ثبت نام کننده، 118 واحد خون بندناف بطور موفقیت آمیزی جمع آوری شد و یکی از جمع آوری ها بدلیل اورژانسی شدن زایمان انجام نشد. در این بین، 7 واحد برای بیمارانی لازم بود که نیاز ضروری به پیوند داشتند: 3 واحد با HLA سازگار به ترتیب 2، 5 و 6 ماه پس از جمع آوری بطور موفقیت آمیزی پیوند شدند؛ 3 واحد HLA ناسازگار داشتند، درحالی که تعیین نوع HLA جهت یک واحد در انتظار ماند. باقی واحدها اکثراً جهت استفاده بالقوه در آینده نیاز بودند، در بین این واحدها، تنها یک واحد با HLA سازگار خواهر و یا برادری بعد از 3 سال و 4 ماه بعد از جمع آوری پیوند شد. بعد از متوسط زمان ذخیره سازی 5/8 ساله (بین 1/0 تا 20 سال) در کل 4 تا از 118 (4/3%) واحد ذخیره سازی شده پیوند شد. در این فاصله زمانی، تنها به بیمارانی توجه شد که نیاز به پیوند داشتند، فاکتور اصلی اثرگذار بر میزان استفاده کم از واحد های UCB بدلیل تنوع HLA بود، البته در بین واحد های خون بندناف تعیین HLA شده اکثراً (77%) با گیرنده مورد نظر سازگاری نداشتند.