سلول های استرومایی مشتق از بافت چربی انسانی همراه با هیپوکسی به طور مؤثری گسترش پیشساز های خونساز خون بندناف را در محیط آزمایشگاه حمایت می کند
تاریخ انتشار: پنجشنبه 17 اردیبهشت 1394
| امتیاز:
بهینه سازی گسترش سلول های پیشساز و بنیادی خونساز در سلول درمانی مدرن خواستار دارد. در این مطالعه، سلول های پیشساز/بنیادی خونساز (HSPCs) سلول های تک هسته ای خون بندناف انسانی (cbMNCs) در نتیجه چسبندگی به سلول های استرومایی مشتق از بافت چربی انسانی (ASCs) تحت شرایط اکسیژن استاندارد (20%) و مرتبط با بافت (5%) انتخاب شدند. ASCs به طور مؤثری بقاء را حفظ کردند و از گسترش بیشتر HSPC در شرایط اکسیژن 20% و 5% حمایت نمودند. در طی هم کشتی با ASCs، یک جمعیت شناور جدید متفاوتی از HSPCs متعهد شده (HSPCs-1) رشد کردند. این جمعیت معلق 6 (اکسیژن 20%) و 8 (اکسیژن 5%) برابر غنی از سلول های CD34+ بودند. آنالیز عملکردی HSPCs-1 سلول های تشکیل دهنده منطقه سنگ فرشی (CAFCs) و سلول های تشکیل دهنده کلنی محدود به رده (CFCs) را نشان داد. تعداد CFCs در O2 مرتبط با بافت نسبت به شرایط استاندارد (اکسیژن 20%) 6/1 برابر بیشتر بود. این افزایش مربوط به افزایش در تعداد پیشسازهای چند توان BFU-E، CFU-GEMM و CFU-GM بود. این تغییرات حداقل تا حدی با افزایش غلظت MCP-1 و IL-8 در اکسیژن 5% همراه بود. به طور خلاصه، داده های ما نشان داد که ASCs انسانی توانایی انتخاب HSPCs به لحاظ عملکردی فعال را از cbMNCs دستکاری نشده دارند، و گسترش بیشتر بدون سایتوکاین خارجی سلول های غنی از CD34+ را ایجاد می نماید. ASCs بطور مؤثری از بقاء و تکثیر پیشسازهای خونساز متعهد شده مختلف خون بندناف در سطوح اکسیژن استاندارد و مرتبط با بافت در تعاملات مستقیم و پاراکرین سلول-سلول حمایت می کند.