درمان قلب با سلول بنیادی: آیا ما بیش از حد دل بسته ایم به اینکه کدام سلول استفاده شود؟

تاریخ انتشار: دوشنبه 11 خرداد 1394 | امتیاز: Article Rating

تزریق سلول های بنیادی مختلف به امید بهبود عملکرد قلب بعد از انفارکتوس قلبی (IM) آزمایش شده است. با این حال، اختلافاتی در مورد اینکه کدام نوع سلول جهت ترمیم بهتر است وجود دارد. باتوجه به تفاوت های تکنیکی در جداسازی، پردازش و توزیع سلولی و ارزیابی عملکرد قلب توسط محققین مختلف، مقایسه مستقیم نتایج حاصل از سلول های مختلف مشکل می باشد. از تکنیک های مشابه جهت ارزیابی اثربخشی انواع سلول های مختلف استفاده کردیم، به طور جداگانه سلول های مغزاستخوان (BMCs)، کاردیواسفرها (CSs)، سلول های Sca-1+/CD45- مشتق از CS، کاردیومیوسیت های مشتق از سلول بنیادی جنینی انسانی وتزریق BMC به میوکاردیوم موش دچار انفارکتوس شده را بررسی نمودیم و متوجه شدیم که تمام این درمان ها اندازه انفارکت را کاهش می دهد و عملکرد قلب را بعد از MI بدون برتری یکی بر دیگری بهبود می بخشد. به نظر می رسد اثرات سودمند از طریق اثرات پاراکرین باشند. پیشسازهای مختلف منجر به بهبود عملکرد قلب پس از MI می شوند، اما زود است که در این زمان به هر نوع سلول خاصی دل ببندیم.

Heart Fail Rev. 2015 May 30. [Epub ahead of print]

Cardiac stem cell therapy: Have we put too much hype in which cell type to use?

Abstract

Injection of various stem cells has been tested with the hopes of improving cardiac function after a myocardial infarction (MI). However, there is continued controversy as to which cell type is best for repair. Due to technical differences in cell isolation, processing, delivery, and cardiac functional assessment by various investigators, it has been difficult to directly compare the results of different cells. Using same techniques to evaluate the efficacy of different cell types, we have separately delivered bone marrow cells (BMCs), cardiospheres (CSs), CS-derived Sca-1+/CD45- cells, human embryonic stem cell-derived cardiomyocytes, and BMC extract into infarcted murine myocardium and found that all of these treatments reduce infarct size and improve cardiac function post-MI similarly without one regimen being superior to another. The beneficial effects appear to be via paracrine influences. Different progenitors lead to improved cardiac function post-MI, but it is premature to hype any specific cell type at this time.

PMID: 26024953
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان