خلاصه:

پيشرفت هاي بسياري در زمينه ارائه راهكارهاي جايگزيني سلول هاي بتاي پانكراس در درمان بيماري ديابت مليتوس حاصل شده است. در شرايطي كه اين درمان ها، اثرات مثبت و راهكارهاي درماني ممكن براي افراد گيرنده را فراهم مي كنند،‌ اما دسترسي به بافت فرد دهنده باعث محدوديت اين روش ها مي گردد. دستيابي به سلول هاي بنيادي پر توان با استفاده از روش هاي تمايزي كارا منجر به توليد سلول هاي توليد كننده انسولين با خصوصياتي شبيه به سلول هاي بتاي پانكراس گرديده است. مطالعات آزمايشگاهي پيوند سلول ها نشان داده اند كه اين سلول ها در سنجش هاي كوتاه مدت به عمل آمده، قادر به كاهش قند خون مي باشند. روش هاي جديدي كه توليد سلول هاي بتا را از بافت هاي پانكراسي يا كبدي درونزاد تسهيل مي كنند،‌ به عنوان راهكار جايگزيني سلول هاي بتا در دست بررسي مي باشند. تحقيقات بيشتري جهت محافظت از اين سلول هاي بازسازي شده يا پيوند شده، در برابر آسيب هاي خود ايمني ناشي از ديابت ضروري است.

From cell culture to a cure: pancreatic β-cell replacement strategies for diabetes mellitus.

Source

University of Minnesota, Department of Medicine, 2001 6th Street SE, Minneapolis, MN 55455, USA.

Abstract

Numerous advances have been made in pancreatic β-cell replacement therapies for diabetes mellitus. While these therapies provide a positive impact and possible cure for the individual recipient, access is limited by availability of donor tissues. The derivation of pluripotent stem cells using efficient differentiation technologies has resulted in the generation of insulin-producing cells with characteristics similar to islet β-cells. Experimental transplantation studies have shown that these cells are capable of reducing hyperglycemia in short-term assays. Novel methodologies that facilitate the neogenesis of β-cells from endogenous hepatic or pancreatic tissue sources are also being investigated as a β-cell replacement strategy. Further research is necessary to protect these transplanted or regenerated cells from diabetic autoimmune pathology.