خلاصه:

بیش از ده درصد جمعیت بالای 65 سال در استرالیا به نارسایی قلبی مبتلا می شوند و وجود این جمعیت مسن، رشد مداوم این مشکل اساسی را تضمین می کند. روش های درمانی مختلفی در دسترس است اما حوزه روش های درمانی ترمیمی، نویدهایی را برای بازسازی بافت از دست رفته در عیوب قلبی اکتسابی و مادرزادی ارائه می دهد. سلول های بنیادی دارای خصوصیات بالقوه فراوانی هستند اما چندین فاکتور برای موفقیت این حوزه درمانی لازم هستند که عبارتند از سهولت جداسازی سلول ها، تکثیر آن ها و از همه مهم تر نگرانی های اخلاقی موجود. سلول های مختلفی در دسترس هستند و یکی از چالش ها این است که سلول های مناسبی برای بازسازی بافت قلبی پیدا شود. مهندسی بافت قلبی با استفاده از تکنیک های in vivo و in vitro در حال شکل گیری می باشد. روش های in vitro به طور اساسی از نظر رگ زایی و اندازه سازه دارای محدودیت هستند. سازه های مهندسی شده در شرایط in vivo، در مدل های ابتدایی بر این محدودیت ها غلبه کرده اند اما این ها نیز هنوز برای آزمایش در انسان آماده نیستند. هدف از این مقاله مروری، بیان خلاصه ای از روش های درمانی برپایه مهندسی بافت و سلول درمانی است که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند و در راستای بازسازی بافت قلبی توسعه یافتند. همچنین برخی از مشکلات بالقوه ای که ممکن است مانع دستیابی به موفقیت هایی در آینده شوند، مطرح می گردند.

Toward clinicalapplication of stem cells for cardiac regeneration.

Source

O'Brien Institute, Fitzroy, Victoria, Australia.

Abstract

Heart failure affects more than 10% of the Australian population over age 65, and the ageing population will ensure continued growth of this significant problem. There are various treatment options available, but the growing field of regenerative therapy offers promise to restore or replace tissue lost in those with either congenital or acquired cardiac defects. Stem cells have many potential properties, but they need multiple discussed qualities to succeed in this field such as ease of harvest and multiplication, and most importantly minimal ethical concerns. There are multiple cell types available and one of the challenges will be to find the most appropriate cell type for cardiac regeneration. Cardiac tissue engineering is being explored using both in vitro and in vivo techniques. In vitro methods are primarily limited in terms of the vascularisation and size of the construct. In vivo engineered constructs overcome these limitations in early models, but they are still not ready for human trials. This review aims to provide the reader with an outline of the cell-based and tissue engineering therapies currently being used and developed for cardiac regeneration, as well as some insight into the potential problems that may hamper its progress in the future