درمان بیماری خود ایمنی با سلول های بنیادی مزانشیمی: خطرات و مزایا
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 26 خرداد 1394
| امتیاز:
سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) دارای طیف وسیعی از خواص تنظیم کنندگی سیستم ایمنی هستند که آنها از طریق واسطه های محلول و از طریق تماس مستقیم سلول با سلول عمل می کنند. با توجه به این خواص تنظیمی ایمنی بدن، تاثیر ایمنی و بالینی درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی در تعدادی از اختلالات خود ایمنی تست شده است. در این بررسی ما داده های موجود از مطالعات فاز اولیه بیماری کرون، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، آرتریت روماتوئید را مورد آنالیز قرار می دهیم. به طور کلی، هیچ عوارض جانبی نامطلوبی در بیماران تحت درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی مشاهده نشد. با این حال، تفسیر اثربخشی بالینی آنها دشوار است. گزارش شده است تزریق سیستمیک یا درموضع خاص سلول های بنیادی مزانشیمی اثرات تنظیمی سیستم ایمنی قوی در 7 تا از 11 کارآزمایی مورد بحث اعمال کرده است. با این حال مکانیسم هایی که توسط آن سلول های بنیادی مزانشیمی اثرات تنظیمی خود را در داخل بدن اعمال می کنند تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است. ما در مورد محدودیت های بالقوه و یا نگرانی های ایمنی مرتبط با درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی ، از جمله ناهمگونی MSC و سهم بالقوه شان در پاتوژنز بیماری بحث می کنیم که در هنگام طراحی آزمایشات بالینی آینده، همراه با استاندارد سازی طراحی آزمایشات مورد نیاز است، در نظر گرفته شود. اگر چه ما در حال برقراری ارتباط بین ترجمه مشاهدات علمی از عملکرد سلول های بنیادی مزانشیمی و کاربردهای بالینی برای درمان هستیم، درک ما از زیست شناسی پایه MSC هنوز محدود است. با وجود این مسائل، آزمایشات بالینی چند مرکزی دوسوکور، بزرگی در حال حاضر در جریان است. تحقیقات بیشتر در مورد عملکرد درونی سلول های بنیادی مزانشیمی برای روشن کردن مکانیسمی که سلول های بنیادی مزانشیمی درمانی بواسطه آن عمل می کنند، مورد نیاز است.
Stem Cells Dev. 2015 Jun 12. [Epub ahead of print]
Mesenchymal stem cells therapy for autoimmune disease: risks and rewards.
Munir H1, McGettrick HM2.
Abstract
Mesenchymal stem cells (MSC) possess a range of immunomodulatory properties which they exert via soluble mediators and through direct cell-cell contact. Due to these immune regulatory properties, the safety and clinical efficacy of MSC treatment has been tested in a number of autoimmune disorders. In this review we analyse the current data from early phase trials into Crohn's disease, systemic lupus erythematosus, and rheumatoid arthritis. In general, no adverse side-effects were observed in patients treated with MSC; however, their clinical efficacy is difficult to interpret. Systemic or site-specific administration of MSC has been reported to exert potent immunomodulatory effects in 7 of the 11 trials discussed. Nonetheless the mechanism(s) by which MSC exert their regulatory effects in vivo remain largely unknown. We discuss potential limitations or safety concerns associated with MSC therapy, including the heterogeneity of MSC and their potential contribution to disease pathogenesis, which need be considered when designing future clinical trials, along with the need to standardise trial design. Although we are bridging the translational gap between scientific observations on MSC function and clinical applications for therapy, our understanding of basic MSC biology is still limited. Despite these issues, large, double-blinded, multicentre clinical trials are already underway. Further research into the endogenous function of MSC is required to elucidate the mechanism by which therapeutic MSC are acting.
PMID: 26068030