دیابت و عملکرد سلول بنیادی
تاریخ انتشار: چهارشنبه 03 تیر 1394
| امتیاز:
دیابت ملیتوس یکی از شایعترین بیماری های متابولیک جدی است که منجر به افزایش قند خون در نتیجه نقص ترشح یا عملکرد انسولین یا هر دو می باشد. بررسی حاضر بر روی تغییرات بافت عصبی در دیابت و عضله های اسکلتی مانند سلول های بنیادی در هر دو بافت، و اثرات پیشگیرانه فعالیت بدنی بر روی دیابت متمرکز شده است. دیابت با اختلالات مختلف عصبی مانند اختلالات شناختی، افسردگی، و بیماری آلزایمر ارتباط دارد، که ممکن است به علت اختلال عملکرد سلول بنیادی عصبی ایجاد شود. علاوه بر این، دیابت باعث آتروفی عضله اسکلتی، اختلال در متابولیسم انرژی، و ضعف عضلانی می گردد. همانند سلول های بنیادی عصبی، تکثیر و تمایز در سلول های بنیادی عضله اسکلتی، سلول های ماهواره ای نامیده می شوند، کاهش می یابد. با این حال، فعالیت فیزیکی جهت جلوگیری از تغییر دیابت به بافت های عصبی و عضلات اسکلتی بسیار مفید می باشد. فعالیت فیزیکی ظرفیت عصبی سلول های بنیادی عصبی و توانایی های تکثیری و تمایزی سلول های ماهواره ای را بهبود می بخشد. بررسی حاضر فعالیت فیزیکی را به عنوان یک اقدام مفید برای بیماران دیابتی جهت بهبود عملکرد های فیزیولوژیکی و حفظ کیفت زندگی پیشنهاد می کند. استفاده از روش های بر پایه سلول های بنیادی در قسمت درمان دیابت بیشتر بحث می شود.