ریز محیط خارج سلولی مصنوعی برای تعدیل رفتارهای سلول بنیادی
تاریخ انتشار: یکشنبه 07 تیر 1394
| امتیاز:
توانایی ذاتی سلول های بنیادی جهت خودنوسازی و تمایز به انواع مختلف سلول ها آنها را یک منبع امیداوار کننده برای مهندسی بافت و استفاده های در طب ترمیمی تبدیل کرده است. ظرفیت آنها جهت خودنوسازی و تمایز تا حد زیادی توسط ترکیب فیزیکی، شیمیایی، و پیام های بیولوژیکی یافت شده در نیچ سلول بنیادی، هم موقتی و هم فضایی تحت تأثیر قرار می گیرد. سلول های بنیادی جنینی و بالغین به طور بالقوه برای روش های مبتنی بر سلول مفید هستند؛ با این حال، تنظیم رفتار سلول بنیادی یک چالش عمده در استفاده بالینی از آنها باقی مانده است. بسیاری از روش های فعلی جهت کنترل سرنوشت سلول بنیادی به طور کامل به تمام مسیرهای پیام رسانی پیچیده که رفتارهای سلول بنیادی را در ریزمحیط طبیعی آنها هدایت می کند، نمی پردازند. برای غلبه بر این محدودیت، نسل جدید مواد زیستی جهت استفاده به عنوان ریزمحیط های مصنوعی سه بعدی توسعه پیدا کرده اند که می توانند خصوصیات تنظیمی پروتئین های ماتریکس خارج سلولی (ECM) طبیعی و فاکتورهای رشد متصل به ECM را تقلید کنند. این ریزمحیط های مصنوعی در حال حاضر به عنوان یک بستر با سطح بی حرکت مورد بررسی قرار گرفته اند و رها سازی مولکول های زیست فعال را جهت هدایت سرنوشت سلول بنیادی در محیط آزمایشگاه، به عنوان یک الگوی بافتی جهت هدایت و بهبود تشکیل بافت جدید هم در محیط آزمایشگاه و هم در داخل بدن، و به عنوان وسیله توزیع و تحویل برای سلول درمانی در داخل بدن کنترل می نمایند. پیشرفت ادامه دار چنین سیستم موادزیستی هوشمندی به عنوان ریزمحیط خارج سلولی مصنوعی نوید بهبود درمان برای برخی از شرایط ناتوان کننده پزشکی را می دهد که امروزه هیچ درمان رضایت بخشی برای آن وجود ندارد.