تمایز سلول های بنیادی پرتوان القاء شده انسانی به خوشه های تولید کننده انسولین توسط MicroRNA-7
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 16 تیر 1394
| امتیاز:
اهداف: دیابت نتیجه تولید ناکافی انسولین از سلول های β پانکراس می باشد. جایگزینی سلول جزیره یک روش مؤثر برای درمان دیابت می باشد؛ با این حال، برای تمام بیماران دیابتی کافی نیست. بنابراین، یافتن یک منبع جدید با بلوغ مؤثر سلول های β هدف اصلی بسیاری از مطالعات می باشد. MicroRNAs کلاسی از ریبونوکلئیک اسید های غیر کد کننده کوچک می باشند که بیان ژن را از طریق مکانیسم های پس از رونویسی تنظیم می کنند. MicroRNA-7 دارای بیان سطح بالایی در طی تکامل جزایر پانکراس در انسان ها می باشد، بنابراین نقش مهمی را در عملکرد سلول β جزایر پانکراس ایفا می نماید. این مطالعه با هدف توسعه روشی مؤثر جهت تمایز سلول های بنیادی پرتوان القاء شده انسانی به خوشه های سلول شبه جزیره در شرایط آزمایشگاه با استفاده از MicroRNA-7 می باشد.
مواد و روش ها: کلنی های سلول بنیادی پرتوان القاء شده انسانی با has-MicroRNA-7 با استفاده از عامل ترنسفکشن siPORT NeoFX ترنسفکت شدند. ریبونوکلئیک اسید تام 24 و 48 ساعت پس از ترنسفکشن جدا شد. بیان فاکتورهای رونویسی که در طی تکامل پانکراس مهم می باشند نیز انجام شد. در روز سوم، قدرت خوشه ها در پاسخ به سطوح بالای گلوکز بررسی شد. دی فنیل تیوکاربازون جهت شناسایی وجود سلول های β استفاده گردید. حضور انسولین و پروتئین های نوروژنین-3 توسط ایمنوسیتوشیمی مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: تغییرات مورفولوژی در روز اول بعد از ترنسفکشن شیمیایی مشاهده، و کشت های سلولی در روز سوم انجام شد. بیان فاکتورهای رونویسی ویژه پانکراس در روز اول افزایش پیدا کرد و به طور قابل توجهی در روز دوم افزایش یافته بود. خوشه های سلول شبه جزیره برای پروتئین های انسولین و نوروژنین-3 در ایمنوسیتوشیمی مثبت بود. خوشه ها با دی فنیل تیوکاربازون رنگ آمیزی شدند و انسولین در آزمون چالش گوکز ترشح شد.
نتیجه گیری: شبکه فاکتور رونویسی MicroRNA-7 در تمایز اندوکرینی پانکراس مهم می باشد. ترنسفکشن شیمیایی با MicroRNA-7 می تواند سلول های بنیادی پرتوان القاء شده انسانی را به خوشه های سلولی شبه جزیره عملکردی در مدت کوتاهی تمایز دهد.