ژن درمانی سلول بنیادی بر پایه PDGFB مقاومت استخوان در موش را افزایش می دهد
تاریخ انتشار: یکشنبه 21 تیر 1394
| امتیاز:
پیشرفت های قابل توجهی در طی دو دهه گذشته در مدیریت پوکی استخوان انجام شده است. با این حال، هیچ یک از درمان های فعلی نمی توانند خطر شکستگی را از بین ببرند و اسکلت را مجدداً جوان کنند. به این منظور، به تازگی گزارش نموده ایم که پیوند سلول های بنیادی/پیشساز خونساز (HSCs) یا سلول های Sca1+ مهندسی شده جهت افزایش بیان FGF2 منجر به افزایش قابل توجه در تشکیل لاملار ماتریکس استخوان در اندوستوم می گردد؛ اما این افزایش با گسترش هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه و نرمی استخوان شدید همراه می باشد. در اینجا ژن درمانی را به PDGFB، یکی دیگر از میتوژن های قوی برای سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) اما به طور بالقوه سالم تر از FGF2 تبدیل کرده ایم. دریافتیم که افزایش بیان متوسط PDGFB با استفاده از راه انداز نسبتاً ضعیف فسفوگلیسرات کیناز (PGK) به طور کامل از نرمی استخوان، هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه را جلوگیری و به طور همزمان تشکیل ترابکولای استخوان و اتصال به ترابکولا را افزایش می دهد و تخلخل قشر را کاهش می دهد. این اثرات منجر به افزایش 45% در مقاومت استخوان می گردد. پیوند سلول های Sca1+ منتقل شده با PGK-PDGFB تکثیر MSC را افزایش می دهد، احتمالاً اینکه PDGF-BB گسترش MSC را در مجاورت نیچ خونساز جایی که محیط استخوان تمایز MSC را به سمت مقصد استخوان سوق می دهد، را بالا می برد. درمان ما باید کاربردهای بالقوه درمانی برای بیماران تحت پیوند HSC داشته باشد، که در معرض خطر بالایی برای پوکی استخوان و شکستگی های استخوان بعد از رژیم پیش آماده سازی اشعه به کل بدن می باشند. در نهایت می تواند کاربرد گسترده تر داشته باشد، فقط یک بار می تواند بدون رژیم پیش آماده سازی درمان صورت گیرد.