جوان سازی تقویت شده در نورون های مشتق از سلول بنیادی پرتوان القاء شده در مقایسه با نورون هایی که به طور مستقیم از یک موش پیر ایجاد شده اند
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 06 مرداد 1394
| امتیاز:
اغلب بیماری های تخریب کننده عصب دیررس و مرتبط با پیری می باشند، و هیچ درمان مؤثری در مورد آنها وجود ندارد. نسل موفق از سلول های بنیادی پرتوان القاء شده (iPSCs) و تبدیل مستقیم نورون ها از سلول های سوماتیک اختصاصی بیمار منابع سلولی پیشنهاد شده برای مدل سازی بیماری و درمان بالقوه پیوند سلول می باشند. با این حال، تا به امروز هیچ مطالعه سیستماتیکی بررسی نکرده اند که کدام روش برای سلول درمانی آینده مناسب تر است. در اینجا، با استفاده از دو روش ذکر شده در بالا به طور موازی ما به طور موفقیت آمیزی نورون های عملکردی را از فیبروبلاست های دم (TTFs) موش یک ساله بدست آوردیم، که توسط مورفولوژی تخصصی، بیان مارکر عصبی و خصوصیات الکتروفیزیولوژیکال تشخیص داده می شوند. آنالیز گسترده بیان ژنوم نشان داد که مجموعه ای از ژن های مرتبط با پاسخ به استرس و آسیب به DNA در سطح بسیار بالاتری در iNs نسبت به diNs مشتق شده از TTFs موش یک ساله بیان می شوند. پس از آن، کاهش قابل توجهی در اختلال عملکرد میتوکندری و آسیب به DNA در diNs در مقایسه با iNs مشتق شده از TTFs پیر مشاهده شد. علاوه بر این، سطوح مارکرهای اپی ژنتیکی مانند 5hmC، H3K4me3، H3K9me3 و H3K27 در iNs در مقایسه با diNs بیشتر شبیه به آنها در TTFs پیر بودند، نشان می دهد که iNs که به طور مستقیم از TTFs تولید شده است ممکن است برخی خاطرات اپی ژنتیکی باقی مانده را حفظ کند. در مقابل، بازبرنامه ریزی به iPSCs نه تنها مراحل سلولی را دوباره جوان می کند بلکه همچنین برخی خاطرات اپی ژنتیکی بدست آمده در طی فرآیند پیری را پاک می نماید. روی هم رفته، نتایج حاصل از این مطالعه آموزنده و برای کاربردهای بالینی آینده معنی دار می باشد.