اختلالات گسترده اوتیسم (ASD) بر اساس نقصان در ارتباطات اجتماعی، اختلالات شناختی، و رفتارهای تکراری مشابه شناخته می شود. سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) دارای اثر بازسازی پاراکرینی می باشد، و گمان می شود که یک درمان بالقوه برای ASD باشد. گونه موش خالص BTBR یک مدل معمول مورد استفاده از ASD به عنوان نشان دهنده نقایص شدید رفتاری سازگار با معیار های تشخیصی برای ASD است. همچنین موش BTBR کاهش پیام رسانی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) را نشان می دهد و نورون زایی هیپوکامپ کاهش می یابد. در مطالعه حاضر، اثرات رفتاری و مولکولی پیوند داخل بطن مغزی MSC را در موش BTBR ارزیابی نموده ایم. پیوند MSC منجر به کاهش رفتار تکراری، کاهش در اختلالات شناختی و بهبود در رفتار اجتماعی شده است. آنالیز بافتی نشان داد که سطوح پروتئین BDNF در هیپوکامپ همراه با افزایش نورون زایی هیپوکامپ در موش پیوند شده با MSC در مقایسه با موش های درمان شده گروه کنترل است. این ممکن است نشان دهنده یک مکانیسم بالقوه زیر بنایی بهبود رفتاری باشد. این مطالعه یک روش درمانی جدید را پیشنهاد می نماید که ممکن است در آینده برای بیماران ASD قابل پیوند باشد.