تکوین سلول های ستاره ای کبدی در جنین های انسانی طبیعی و غیر طبیعی - یک مطالعه ایمونوهیستوشیمی
تاریخ انتشار: شنبه 24 مرداد 1394
| امتیاز:
منشاء و تکوین دقیق جنینی سلولهای ستاره ای کبدی مشخص نشده است. مطالعات حیوانی و مشاهدات در جنین انسان نشان می دهد که آنها از سلول های مزودرم خلفی مشتق شده اندکه از طریق سپتوم ترانسورسوم و دیافراگم در حال تکوین برای تشکیل سلول های تحت مزوتلیال زیر کپسول کبدی مهاجرت می کنند که تبدیل به سلول های مزانشیمی از جمله سلول های ستاره ای کبدی می شوند. با این حال، مشخص نیست که آیا اینها شبیه به سلول های ستاره ای کبدی در بزرگسالان هستند و یا اگر اینکه تنها منبع سلول های ستاره ای هستند. ما سلول های ستاره ای کبدی را درکبد درحال تکوین انسان به دست آمده از کالبد شکافی جنین های با و بدون ناهنجاری و محدودیت رشد، با استفاده از پروتئین 1 متصل به رتینول (cRBP-1)، پروتئین اسیدی فیبریلی گلیال (GFAP) و آنتی بادی های اکتین عضله صاف α- (αSMA) برای شناسایی عواملی که بر تکوین آنها اثر می گذارند، به روش ایمونوهیستوشیمی مطالعه کردیم. ما دریافتیم که سلول های ستاره ای کبدی بیان کننده cRBP-1 در پایان سه ماهه اول حاملگی حضور دارند و تراکم آنها در طول بارداری کاهش می یابد. به نظر می رسد آنها در تعدادی از جنین های با عملکرد غیر طبیعی تومور مزوتلیال ویلمز 1 (WT1) ، فتق دیافراگم و در گره های کبدی خارج رحمی بدون مزوتلیوم بصورت غیر طبیعی تشکیل شده و بطور متغیر کاهش می یابند. سلول های ستاره ای شباهت هایی را به سلول های داخل عروقی نشان داده و حضور آنها در یک جنین مبتلا به فقدان مادرزادی دیافراگم نشان می دهد که آنها ممکن است از سلول های بنیادی درگردش مشتق شده باشند. مشاهدات ما نشان می دهد سلول های بنیادی در گردش و همچنین مزوتلیوم می توانند به سلول های ستاره ای کبدی تبدیل شوند و آنها به عملکرد طبیعی مزوتلیال برای تکوین خود نیاز دارند.
Physiol Rep. 2015 Aug;3(8). pii: e12504. doi: 10.14814/phy2.12504.
The development of hepatic stellate cells in normal and abnormal human fetuses - an immunohistochemical study.
Loo CK1, Pereira TN2, Pozniak KN2, Ramsing M3, Vogel I4, Ramm GA5.
Abstract
The precise embryological origin and development of hepatic stellate cells is not established. Animal studies and observations on human fetuses suggest that they derive from posterior mesodermal cells that migrate via the septum transversum and developing diaphragm to form submesothelial cells beneath the liver capsule, which give rise to mesenchymal cells including hepatic stellate cells. However, it is unclear if these are similar to hepatic stellate cells in adults or if this is the only source of stellate cells. We have studied hepatic stellate cells by immunohistochemistry, in developing human liver from autopsies of fetuses with and without malformations and growth restriction, using cellular Retinol Binding Protein-1 (cRBP-1), Glial Fibrillary Acidic Protein (GFAP), and α-Smooth Muscle Actin (αSMA) antibodies, to identify factors that influence their development. We found that hepatic stellate cells expressing cRBP-1 are present from the end of the first trimester of gestation and reduce in density throughout gestation. They appear abnormally formed and variably reduced in number in fetuses with abnormal mesothelial Wilms Tumor 1 (WT1) function, diaphragmatic hernia and in ectopic liver nodules without mesothelium. Stellate cells showed similarities to intravascular cells and their presence in a fetus with diaphragm agenesis suggests they may be derived from circulating stem cells. Our observations suggest circulating stem cells as well as mesothelium can give rise to hepatic stellate cells, and that they require normal mesothelial function for their development.
PMID: 26265759