نقش فارماکوژنتیک در عاقبت پیوند سلول بنیادی خونساز در کودکان
تاریخ انتشار: یکشنبه 25 مرداد 1394
| امتیاز:
پیوند سلول بنیادی خونساز (HSCT) یک روش درمانی برای چندین اختلال مادرزادی و اکتسابی، هم بدخیم و هم غیر بد خیم می باشد. با وجود پیشرفت های بزرگ در روش های بالینی HSCT در طی چند دهه گذشته، عوارض، مانند بیماری پیوند علیه میزبان (GVHD) و سندرم انسداد سینوسی (SOS)، هنوز تا حد زیادی غیرقابل پیش بینی هستند و از علل عمده مرگ و میر باقی مانده اند. زمینه ژنتیکی دهنده و بیمار ممکن است بر موفقیت پیوند مغزاستخوان اثر بگذارد و می تواند حداقل تاحدودی تنوع نتیجه HSCT بین افراد را توضیح دهد. این بررسی برخی از مطالعات اخیر برروی پلی مورفیسم های ژن مورد نظر در HSCT، با اشاره خاص به گروه های کودکان را به طور خلاصه آورده است. توجه به خصوص بر روی تغییرات فارماکوژنتیک اثرگذار داروهای سرکوب کننده شدید مغزاستخوان و سرکوب کننده ایمنی متمرکز شده است، اگر چه صفات ژنتیکی دخیل در استعداد ابتلا به SOS و مرگ و میر مرتبط با پیوند نیز بررسی شده است.