خون بند ناف: وضعیت کنونی و امیدهای آینده
تاریخ انتشار: دوشنبه 08 آبان 1391
| امتیاز:
چکیده:
خون بند ناف (UCB) به عنوان منبعی مناسب از سلول های بنیادی خون ساز (HSCs) برای بازسازی سیستم خونی مطرح شده است. افزایش تعداد پیوندهای UCB بیانگر گسترش استفاده از آن در طیف وسیعی از بیماری ها می باشد. در کنار فواید بسیار، UCB دارای محدودیت هایی نیز می باشد و بنابراین چندین محقق در حال کار بر روی بهینه سازی UCB برای چنین استفاده هایی می باشند. علاوه بر پیوند هماتوپوئیتیکی، کاربردهای بالقوه دیگر UCB شامل ایمنی درمانی، مهندسی بافت و طب ترمیمی می شوند. با مشارکت سازمان های حرفه ای و استانداردهای منتشر شده آنها، با گذشت زمان فرآیند ذخیره سازی UCB به طور قابل توجهی ارتقا یافته است. هرچند، اعتبار و به رسمیت شناخته شدن این سازمان ها، به صورت اختیاری باقی مانده است و در کشور هند، سه بانک بند ناف از بین ده بانک دولتی بوده و مابقی به صورت خصوصی باقی مانده اند. تنها یک یانک دولتی و یک بانک خصوصی از جمله بانک های خون وابسته به آمریکا (AABB) و معتبر می باشند. آژانس های دولتی بایستی مقررات ایمنی و تنظیمی را فراهم آورند که در بسیاری از کشورها وجود ندارند. در اکثر مناطق دنیا، سیاست دولتی برای UCB بیشتر تصورات خیالی و غیرواقعی است. موضوعات اخلاقی شامل دسترسی به ذخیره سازی UCB و استفاده از آن به عنوان یک راهکار درمانی برای بسیاری از بیماری ها علاوه بر بیماری های خونی و متابولیکی در مراحل اولیه آزمایشات قرار دارند و هنوز مورد تردید هستند.
Umbilical cord blood: current status & promise for the future.
McKenna D, Sheth J.
Source
Foundation for Research in Genetics & Endocrinology, Ahmedabad, India.
Abstract
Umbilical cord blood (UCB) has been shown to be a suitable source of haematopoietic stem cells (HSCs) for haematopoietic reconstitution. An increase in the number of UCB transplants indicates an expansion of utility in a broad spectrum of disease conditions. Along with the advantages, UCB also has limitations, and hence several investigators are working to further optimize UCB for this use. Beyond haematopoietic transplantation, additional potential applications of UCB include immunotherapy, tissue engineering and regenerative medicine. UCB banking has improved with time largely due to involvement of professional organizations and their published standards. However, accreditation of these organizations remains voluntary, and in India three of ten banks are public with the remaining being private. Only one public and one private bank are American Association of Blood Banks (AABB) accredited in India. Government agencies need to provide regulatory and safety oversight, which is lacking in serveral countries. Public policy regarding UCB is in its infancy throughout most of the world. Ethical issues, including access to UCB banking and use as therapy for diseases other than haematological and metabolic disorders are in the early phase of trials and remain s