توسعه سنجش های برپایه مکانیسم جهت آگاهی از خطر کاردیوتوکسیسیتی ضروری است. کاردیومیوسیت های مشتق از سلول بنیادی پرتوان القاء شده انسانی (hiPSC-CMs) به سرعت درصدد کسب پذیرش به عنوان مدل مرتبط بیولوژیکی آزمایشگاهی مورد استفاده در کشف دارو و غربالگری کاردیوتوکسیسیتی می باشند. استفاده از hiPSC-CMs برای تحقیقات مکانیکی از تأیید بیان و فعالیت مسیرهای سلولی که جهت تنظیم بقاء و عملکرد میوسیت قلب شناخته شده است، سود خواهد برد. این واحد روشی جهت نشان دادن حضور و عملکرد مسیرهای پیام رسانی در hiPSC-CMs و اثرات درمانی برروی این مسیرها را توضیح می دهد. ما یک جریان کاری را ارائه کردیم که پروتکل هایی را جهت نشان دادن بیان پروتئین و یکپارچگی عملکرد مسیرهای پیام رسانی مورد نظر و جهت مشخص کردن نتایج بیولوژیکی تعدیل پیام رسانی بکار می گیرد. این پروتکل ها از یک ترکیب منحصر به فرد از نقطه نظر ساختاری، عملکردی، و بیوشیمایی جهت بازبینی اثرات ترکیبی بر روی کاردیومیوسیت ها استفاده می کنند.