هدف: به منظور تقویت تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) و وضعیت اپی ژنتیکی آنها از تغییر عوامل هیپومتیله شدن (HMAs) و مهارکننده های هیستون داستیلاز (HDACs) استفاده شد.

نتایج: مجاورت با 5-آزاسیتیدین یا 5-آزاسیتیدین به همراه تریکوستاتین A (TSA) بیان Runx-2، BDNF و Sox-9 در مقایسه با گروه های کنترل یا TSA افزایش پیدا کرد. حداکثر افزایش 1/4، 5/4، و 3/8 برابر به ترتیب در سطوح بیان Runx-2، BDNF و Sox-9 بود، که در گروه 5-آزاسیتیدین به همراه TSA مشاهده شد. مشابه الگوی بیان مولکول های تنظیم کننده کلیدی، تمایز به هر رده نیز در گروه های 5-آزاسیتیدین یا 5-آزاسیتیدین به همراه TSA به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. آنالیز کمی در سطح پروتئین افزایش تنظیمی 9/8، 8/26، 9/27 و 5/28 برابری را به ترتیب در اوستریکس، MAP-2، نستین و کلاژن نوع II نشان داد.

نتیجه گیری: HMAs و HDACs تمایز آزمایشگاهی MSCs را تقویت می کند، که در هنگام ترکیب دو دارو به حداکثر خود رسید، و همراه با HMA اثر غالب داشت.