هدف قرار دادن نیچ سلول بنیادی می تواند سلول های بنیادی خونساز را از شیمی درمانی و درمان با G-CSF محافظت نماید
تاریخ انتشار: چهارشنبه 01 مهر 1394
| امتیاز:
مقدمه: سلول های بنیادی/پیش ساز خونساز (HSPCs) در ریز محیط موضعی بشدت کنترل شده ای بنام نیچ مغزاستخوان قرار دارند. ریز محیط تخصص یافته یا نیچ نه تنها زیستگاه مطلوبی برای حفظ و تکامل HSPC ایجاد می کنند بلکه همچنین بر عملکرد سلول بنیادی نظارت می کنند.
روش: اثر داروهای سیتوتوکسیک بر روی نیچ مغزاستخوان را بررسی می کنیم. به تقلید از چند دور شیمی درمانی در ادامه توسط پیوند اتولوگ سلول های بنیادی خونساز (HSCs) در یک محیط بالینی، بیشتر تأیید این فرضیه است که هدف قرار دادن نیچ ممکن است درمان های بر پایه سلول بنیادی در مدل های موشی را بهبود بخشد.
نتایج: متوجه شدیم که چند دور شیمی درمانی با داروهای سیتوکسیک به طور معناداری نیچ را به هم می ریزد و سطح سرمی استئوکلسین به طور معناداری بعد از درمان بیمارن با پیوند اتولوگ HSPCs کاهش می یابد (P=0.01). در مدل های موشی، تعداد استئوبلاست های CD45(-)Ter119(-)OPN(+) بعد از چند دور شیمی درمانی و درمان با فاکتور تحریک کننده کلنی گرانولوسیتی (G-CSF) به طور معناداری کاهش داشت (P<0.01). مجاورت با هورمون پاراتیروئید (PTH) یا فعال کننده گیرنده فاکتور هسته ای لیگاند کاپا-B (RANKL) تعداد HSCs رها شده به خون محیطی (PB) برای جمع آوری سلول بنیادی را به طور معناداری افزایش می دهد و سلول های بنیادی را از در معرض قرار گرفتن مجدد با شیمی درمانی سیتوتوکسیک محافظت می نماید. مجاورت با G-CSF و PTH حفاظت از حوضچه HSC را به طور معناداری افزایش می دهد (P<0.05). علاوه بر این، موش دریافت کننده پیوند با HSPCs در گردش که قبلاً با PTH و RANKL تحت درمان قرار گرفته بود پیوند قوی تر سلول میلوئیدی و لنفوئیدی را در مقایسه با موش پیوند شده با HSCs بعد از شیمی درمانی یا درمان با G-CSF نشان داد.
نتیجه گیری: این اطلاعات شواهد جدیدی را نشان داد که نیچ ممکن است هدف مهمی برای در مان بر سلول بنیادی بر پایه دارو باشد.