گلوتامات با افزایش بیان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی آستروسیت ها در محیط آزمایشگاه باعث تحریک تکثیر سلول بنیادی عصبی می شود
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 07 مهر 1394
| امتیاز:
سطوح بالای گلوتامات ممکن است در نورون زایی بعد از آسیب های مغزی نقش داشته باشد. با این حال، مکانیسم های آن به طور کامل شناخته نشده است. در این مطالعه، اثر گلوتامات بر روی تکثیر سلول های بنیادی/پیشساز عصبی جنین (NSCs) رت از طریق تنظیم بیان فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) آستروسیت ها (ASTs) در محیط آزمایشگاه، و بیان سیکلین D1 سلول های بنیادی/پیشساز عصبی بررسی شده است. نتایج نشان داد که گلوتامات باعث تحریک بیان و ترشح VEGF آستروسیت های رت توسط گروه فعال ImGluRs می شود. محیط مشروط آستروسیت شامل Glu [ACM (30%)] باعث تحریک تکثیر NSCs جنینی در مقایسه با محیط مشروط آستروسیت طبیعی + Glu [N— ACM(30%) (30μM)] توسط افزایش فعالیت سلولی، قطر نورواسفرها، اختلاط بروموداکسی یوریدین (BrdU) و تقسیم سلولی می گردد؛ درحالی که آنتی بادی خنثی کننده ACM+VEGF [ACM(30%)+VEGF Nab(15 g/dl] به طور معناداری تکثیر NSCs جنینی را در مقایسه با ACM(30%) مهار می نمود. ACM(30%) در مقایسه با N&mdash ACM(30%) + Glu(30%) بیان سیکلین D1 را افزایش و مرگ سلولی را کاهش می داد. (ACM (30%)+VEGF NAb (15 μg/ml) در مقایسه با (ACM (30% بیان سیکلین D1 را کاهش و مرگ سلولی را افزایش می داد. این نتایج نشان داد که گلوتامات همچنین می تواند به طور غیر مستقیم تکثیر NSCs جنینی رت را از طریق القاء بیان VEGF آستروسیت ها در محیط آزمایشگاه افزایش دهد، و VEGF ممکن است بیان سیکلین D1 را افزایش دهد. این یافته ها پیشنهاد می نماید که گلوتامات ممکن است یک مولکول اصلی برای تنظیم تکثیر NSC جنینی و تسهیل ترمیم عصبی در فرآیند پیوند NSC پس از آسیب های مغزی باشد.