بازسازی استخوان زمینه جالب تحقیقات زیست پزشکی است. هدف مطالعات اخیر به منظور دست یابی به بازسازی استخوان با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) گرفته شده از مناطق در دسترس تر می باشد: بافت های دهان و دندان به طور گسترده به عنوان منابع غنی از MSCs در دسترس بررسی شده اند. سلول های بنیادی پالپ دندان (DPSCs) و سلول های بنیادی مزانشیمی کیست های پری آپیکال انسانی (hPCy-MSCs) نسل جدید از MSCs را نشان دادند. هدف از این مطالعه مقایسه بیان ژن این دو نوع سلول جدید برای روشن نمودن مزایای استفاده از آنها در بازسازی استخوان می باشد. جمع آوری، کشت و تمایز سلول های جدا شده پالپ دندان و همچنین از بافت کیستیک پری آپیکال همان طور که در گزارشات گذشته منتشر شده، انجام گرفته است. آنالیز qRT-PCR بر روی ژن های استئوژنیک در سلول های تمایز نیافته و استئوژنیک تمایز یافته DPSC و رده hPCy-MSC انجام شد. داده های RT-PCR پیشنهاد می کنند که هم DPSCs و هم hPCy-MSCs کشت داده شده در محیط استئوژنیک توانایی تمایز به سمت سلول های شبه استئوبلاست/ادنتوبلاست را دارند: با این حال، برخی تفاوت ها نشان می دهند که به نظر می رسد DPSCs بیشتر به سمت دنتیوژنز، درحالی که به نظر می رسد hPCy-MSCs بیشتر به سمت استئوژنز می رود.