چکیده:

توانایی محدود مغز در بازسازی خود، عامل اصلی جدی بودن بیماری های تحلیل برنده سیستم عصبی و آسیب های عصبی محسوب می شود. امکان هر تلاشی برای استفاده از رویکردهای درمانی مبتنی بر جایگزینی سلول بر عوامل زیر متکی است: اول، توانایی چنین سلول­­ هایی در تولید سلول ها و بافت های عصبی که از نظر تکاملی و عملکردی به سلول های مغز انسان شباهت دارند و دوم، توسعه پروتکل ها و روش های موثر و ایمن برای پیوند سلولی. بسیاری از مطالعات اخیر نشان دادند که سلول های بنیادی خون بند ناف انسان دارای پتانسیل تولید سلول هایی با خصوصیات عصبی هستند. همچنین مشخص شده است که این سلول های بنیادی دارای تاثیر مثبتی بر مدل های حیوانی بیماری ها و آسیب های عصبی می یاشند. سلول های بنیادی خون بند ناف از پتانسیل کاندید شدن برای استفاده در درمان های بالینی آسیب های عصبی و بیماری های تخریب کننده عصبی که درمان های رایج برای آن ها کافی نیستند، دارند. علاوه براین، آن ها ممکن است بتوانند مدلی از سلول های عصبی پارانشیمی را جهت پژوهش های آزمایش داروها و سم شناسی در شرایط آزمایشگاهی تامین کنند.