تزریق درون سیاهرگی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی با درجه بالینی بعد از سکته آزمایشگاهی: مزایای عملکردی و اثر ریز عروقی
تاریخ انتشار: دوشنبه 17 اسفند 1394
| امتیاز:
سکته دلیل اصلی ناتوانی در بزرگسالان است. بسیاری از مطالعات بالینی موجود از تزریق درون سیاهرگی(IV) سلول های بنیادی/استرومایی مزانشیمی انسان(hMSCs) استفاده می کنند. این گرافت اوتولوگ نیازمند یک تاخیر برای تکثیر ex vivo سلول ها است. ما اثرات ریز عروقی و مکانیسم های عملکردی دخیل بعد از یک تزریق درون سیاهرگی سلول های بنیادی/استرومایی مزانشیمی انسان در فاز حاد سکته را دنبال کردیم. رت ها متحمل یک انسداد شریان مغزی گذرا یا یک جراحی بدون انسداد در روز صفر شدند. در روز هشت، رت ها تزریق درون سیاهرگی بیش از سه میلیون سلول های بنیادی/استرومایی مزانشیمی انسان یا PBSگلوتامین را دریافت کردند. در پی گیری های رفتاری، ما 4 تا 7 هفته بعد از تزریق سلول های بنیادی/استرومایی مزانشیمی انسان، مزایای حسی بدنی و شناختی به تاخیر افتاده ای را نشان دادیم. در یک مطالعه in vivo MRI جداگانه، ما یک تراکم عروقی شدت یافته را دو تا سه هفته بعد از تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی در ناحیه ایسکمیک مشاهده کردیم. نتایج بافت شناسی و RT-qPCR بیش بیان فاکتور هایی مانند Ang1و TGFβ1 را در رت های تیمار شده با سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی در مقایسه با رت های تیمار شده با PBSنشان داد. در مجموع، تزریق درون سیاهرگی با تاخیر سلول های بنیادی مزانشیمی اسنانی مزایای عملکردی را ارائه می دهد و رگزایی مغزی را در ناحیه آسیب دیده سکته افزایش می دهد که این امر از طریق ترزیق آزادسازی فاکتورهای آنژیوژنیک اندوژن صورت می گیرد که تثبیت عروق جدید را تشدید می کنند. بنابراین یک رگزایی تقویت شده می تواند به معنی بهبود ریکاوری عملکردی برای سکته باشد.
Cell Transplant. 2016 Feb 26. [Epub ahead of print]
Intravenous injection of clinical grade human MSCs after experimental stroke: functional benefit and microvascular effect.
Moisan A, Favre I, Rome C, De Fraipont F, Grillon E, Coquery N, Mathieu H, Mayan V, Naegele B, Hommel M, Richard MJ, Barbier EL, Remy C, Detante O.
Abstract
Stroke is the leading cause of disability in adults. Many current clinical trials use an intravenous (IV) administration of human mesenchymal stromal/stem cells (hMSCs). This autologous graft requires a delay for ex vivo expansion of cells. We followed microvascular effects and mechanisms of action involved after an IV injection of hMSCs at a subacute phase of stroke. Rats underwent a transient middle cerebral artery occlusion (MCAo) or a surgery without occlusion (sham) at day 0 (D0). At D8, rats received an IV injection of 3 million hMSCs or PBSglutamine. In a longitudinal behavioral follow-up, we showed delayed somatosensory and cognitive benefits 4 to 7 weeks after hMSC injection. In a separate longitudinal in-vivo MRI study, we observed an enhanced vascular density in the ischemic area 2 and 3 weeks after hMSC injection. Histology and RT-qPCR enlighted an overexpression of angiogenic factors such as Ang1 and TGFß1 at D16 in hMSC-treated MCAo rats compared to PBS-treated MCAo rats. Altogether, delayed IV injection of hMSCs provides functional benefits and increases cerebral angiogenesis in the stroke lesion, via a release of endogenous angiogenic factors enhancing the stabilization of newborn vessels. An enhanced angiogenesis could therefore be a mean to improve functional recovery after stroke.
PMID: 26924704