هدف قرار دادن پیش ساز های اولیگودندروسیت انسانی برای ترمیم میلین

تاریخ انتشار: شنبه 14 فروردین 1395 | امتیاز: Article Rating

تکوین اولیگودندروسیت ها چندین دهه مورد مطالعه قرار گرفته و به عنوان یک سیستم مدل برای تکوین عصبی و زیست شناسی سلول های بنیادی/پیش ساز استفاده شده است. تا همین اواخر، اکثریت قریب به اتفاق مطالعات روی گونه های پست صورت گرفته است به ویژه آن هایی که روی تکوین و میلین سازی مجدد جوندگان فوکوس کرده اند. در انسان ها، فرایند میلین سازی نیاز به تولید بسیار بیشتر گلیاهای میلینه کننده نیاز دارد که به جای چند هفته، دوره ای چند ساله طول می کشد. علاوه براین، همان طور که وجود دمیلینه شدن مزمن در انواع بیماری های عصبی انسانی نشان می دهد، به نظر می رسد احتمالا مکانیسم هایی که تکوین را تنظیم می کنند و در بیماری ها مختل می شوند، ممکن است به نحوی در بین گونه ها متفاوت باشند. بهبود در تکنیک های جداسازی بکار برده شده برای پیش سازهای عصبی و اولیگودندروسیتی اولیه انسانی از مغز بالغ و جنینی، و هم چنین پیشرفت ها در ایجاد پیش سازها از سلول های بنیادی پرتوان انسانی، شروع به آشکارسازی مسیرهای سیگنالینگ حفظ شده در بین گونه ها و تفاوت های کلیدی بالقوه در سطح مولکولی و سلولی می کند. در این مقاله، ما مشترکات و تفاوت ها در تکوین میلین بین جوندگان و انسان را مرور کرده ایم و روش های استفاده شده برای مطالعه تمایز و میلین سازی اولیگودندروسیت های انسانی و هم چنین ناهمگونی بین ذخایر سلولی هدف را توصیف کرده ایم و پیشرفت های صورت گرفته در تعیین این که چه مسیرهای حفاظت شده ای در جوندگان مدل شده اند و به استراتژی های درمانی کاربردی برای پیشبرد ترمیم میلین تبدیل شده اند را مورد بحث قرار داده ایم.

Exp Neurol. 2016 Mar 18. pii: S0014-4886(16)30060-7. doi: 10.1016/j.expneurol.2016.03.017. [Epub ahead of print]

Targeting human oligodendrocyte progenitors for myelin repair.

Dietz KC1, Polanco JJ2, Pol SU3, Sim FJ4.

Abstract

Oligodendrocyte development has been studied for several decades, and has served as a model system for both neurodevelopmental and stem/progenitor cell biology. Until recently, the vast majority of studies have been conducted in lower species, especially those focused on rodent development and remyelination. In humans, the process of myelination requires the generation of vastly more myelinating glia, occurring over a period of years rather than weeks. Furthermore, as evidenced by the presence of chronic demyelination in a variety of human neurologic diseases, it appears likely that the mechanisms that regulate development and become dysfunctional in disease may be, in key ways, divergent across species. Improvements in isolation techniques, applied to primary human neural and oligodendrocyte progenitors from both fetal and adult brain, as well as advancements in the derivation of defined progenitors from human pluripotent stem cells, have begun to reveal the extent of both species-conserved signaling pathways and potential key differences at cellular and molecular levels. In this article, we will review the commonalities and differences in myelin development between rodents and man, describing the approaches used to study human oligodendrocyte differentiation and myelination, as well as heterogeneity within targetable progenitor pools, and discuss the advances made in determining which conserved pathways may be both modeled in rodents and translate into viable therapeutic strategies to promote myelin repair.

PMID: 27001544
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان