پتانسیل درمانی سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی مشتق از انسان در مدل های جانوری
تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 17 فروردین 1395
| امتیاز:
بازسازی بافت نیازمند رگزایی مناسب است. مطالعات درون تنی نشان داده است که سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی(ECFCs)، زیرنوعی از سلول های پیش ساز اندوتلیالی که می توانند از خون بند ناف یا خون محیطی جداسازی شوند، منبع سلول های امیدوار کننده ای را برای رگزایی های جدید درمانی ارائه می دهند. سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی نه تنها قادر به شروع و تسهیل رگزایی جدید در بافت های بیمار هستند بلکه می تواند با عمل کردن به صورت پاراکرین، در ایجاد شرایط دلخواه برای تمایز کارآمد و موثر سلول های پیش ساز و بنیادی موجود در بافت شرکت کنند. این مطالعه مروری پیشرفت ها در زمینه بازسازی درون تنی و مطالعات مهندسی بافت را یادآور می شود و بررسی می کند چرا، کی و چگونه سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی می توانند برای بازسازی بافت مورد استفاده قرار گیرند. یافته های اخیر که در ادبیات تحقیقش به سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی مشتق از انسان در مدل های جانوری زنوژن توجه دارد نشان می دهد که سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی باید به عنوان منبعی از سلول های اندوتلیالی ترجیحی برای القای رگزایی های جدید مورد توجه قرار گیرند. پتانسیل رگزایی جدید و بازسازی آن ها در ترکیب با سایر سلول های بنیادی و پیش ساز افزایش می یابد. داربست های زیست سازگار پیش رگزایی شده با سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی به نحو سریع تر و بهتری با سیستم عروقی میزبان ارتباط برقرار می کنند. الحاق فیزیکی سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی در عروق خونی جدیدا شکل گرفته، آزادسازی طولانی فاکتور تروفیک لازم را تضمینن می کند و سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی را کاندیدای جذابی از منبع سلولی برای ژن درمانی و انتقال ترکیبات به ناحیه هدف می سازد. به طور خلاصه، سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی همه ویژگی های زیستی مورد نیاز برای منبع سلولی ترجیحی بودن برای مهندسی بافتی و ترمیم منبع خونی را دارا هستند. بررسی پتانسیل بازسازی سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی در مجموعه اتولوگ مدل های جانوری بزرگ قبل از کاربرد بالینی، گام بعدی برای با شفافیت یادآور شدن کارامدترین استراتژی برای استفاده از سلول های تشکیل دهنده کلونی اندوتلیالی به عنوان درمان است.
Therapeutic potential of human-derived endothelial-colony forming cells in animal models.
Tasev D1,2, Koolwijk P3, van Hinsbergh VW4.
Abstract
Purpose of review Tissue regeneration requires proper vascularization. In vivo studies identified that the endothelial-colony forming cells (ECFCs), a subtype of endothelial progenitor cells that can be isolated from umbilical cord or peripheral blood, represent a promising cell source for therapeutical neovascularization. ECFCs not only are able to initiate and facilitate neovascularization in diseased tissue but can, by acting in paracrine manner, contribute to the creation of favorable conditions for efficient and appropriate differentiation of tissue-resident stem or progenitor cells. This review outlines the progress in the field of in vivo regenerative and tissue engineering studies and surveys why, when and how ECFCs can be used for tissue regeneration. Recent findings Reviewed literature that regards human derived ECFCs in xenogeneic animal models implicates that ECFCs should be considered as an endothelial cell source of preference for induction of neovascularization. Their neovascularization and regenerative potential is augmented in combination with other types of stem or progenitor cells. Biocompatible scaffolds pre-vascularized with ECFCs interconnect faster and better with the host vasculature. The physical incorporation of ECFCs in newly-formed blood vessels grants prolonged release of trophic factors of interest, which also makes ECFCs an interesting cell source candidate for gene therapy and delivery of bioactive compounds in targeted area. Summary ECFCs possess all biological features to be considered as a cell source of preference for tissue engineering and repair of blood supply. Investigation of regenerative potential of ECFCs in autologous settings in large animal models prior to clinical application is the next step to clearly outline the most efficient strategy for using ECFCs as treatment.
PMID: 27032435