حفظ مرحله زودگذر پرتوانی انسانی
تاریخ انتشار: جمعه 24 اردیبهشت 1395
| امتیاز:
طی تکوین انسانی، پرتوانی تنها در مراحل اولیه تکوین وجود دارد. این پتانسیل سلولی زودگذر می تواند در شرایط آزمایشگاه با استفاده از بدست آوردن سلول های بنیادی پرتوان دارای ویژگی های خود نوزایی سلول های بنیادی جنینی انسان به دام انداخته شود. با این حال، مطالعات مختلف پیشنهاد می کند که وجود تعداد زیادی سلول های بنیادی پرتوان انسانی که می تواند هم از منبع جنینی و هم منبع سوماتیک تامین شود به محیط کشت شرطی تعریف شده، منشا فضایی شان و مهندسی ژنتیک مورد استفاده برای بازبرنامه ریزی شان بستگی دارد. این مطالعه روی سلول های بنیادی پرتوان القایی فوکوس خواهد کرد و سلول های بنیادی جنینی انسانی مرسوم، سلول های بنیادی پرتوان انسانی شبه سلول های ذاتی که تکوین مراحل اولیه را شبیه سازی می کند، سلول های بنیادی پرتوان انتخاب کننده منطقه و سلول های بنیادی پرتوان القایی را پوشش خواهد داد. ما تفاوت ها و مشابهت های بین پتانسیل تمایز آن ها و هم چمیمی مدار مولکولی پرتوانی شان را آنالیز خواهیم کرد. در نهایت، ما نیاز به سلول های تغذیه کننده برای تولید و حفظ سلول های بنیادی پرتوان القایی را توصیف خواهیم کرد، زیرا آن ها می توانند برهمکنش in vivo سلول های پرتوان با ساختارهای خارج جنینی که تکوین شان را حمایت می کنند تقلید کنند.
Dev Dyn. 2016 Mar 23. doi: 10.1002/dvdy.24405. [Epub ahead of print]
Capturing the ephemeral human pluripotent state.
Ávila-González D1, García-López G1, García-Castro IL1, Flores-Herrera H2, Molina-Hernández A1, Portillo W3, Díaz NF1.
Abstract
During human development, pluripotency is present only in early stages of development. This ephemeral cell potential can be captured in vitro by obtaining pluripotent stem cells (PSC) with self-renewal properties, the human embryonic stem cells (hESC). However, diverse studies suggest the existence of a plethora of human PSC (hPSC) that can be derived from both embryonic and somatic sources, depending on defined culture conditions, their spatial origin and the genetic engineering used for reprogramming. This review will focus on hPSC, covering the conventional primed hESC, naïve-like hPSC that resemble the ground-state of development, region-selective PSC (rsPSC) and human induced PSC (hiPSC). We will analyze differences and similarities in their differentiation potential as well as in the molecular circuitry of pluripotency. Finally, we describe the need for human feeder cells to derive and maintain hPSC, since they could emulate the interaction of in vivo pluripotent cells with extraembryonic structures that support development. This article is protected by copyright. All rights reserved.
PMID: 27004967