تعداد سلول تیمار شده طی مهار رشد سلول های فیدر بوسیله میتومایسینC در سیستم کشت سلول های بنیادی از بعد دارویی حیاتی است
تاریخ انتشار: پنجشنبه 06 خرداد 1395
| امتیاز:
مقدمه:
سلول های فیدر مهار شده از نظر رشد بدنبال تیمار با میتومایسینC ابزاری در کشت سلول های بنیادی محسوب می شوند و اجازه تکوین استراتژی های بازسازی کننده و هم چنین جایگزین هایی برای تست های جانوری در کشف های دارویی را می دهند. مشخص شده بود که غلظت میتومایسینC و نوع سلول های فیدر روی کارایی فیدر اثر می گذارند اما اهمیت تراکم سلول های فیدری که در معرض این ماده قرار می گیرند مشخص نشده بود. ما براین باوریم که تراکم سلول غیر فعال شده به صورت حساب شده ای روی کارایی میتومایسینC اثر می گذارد.
روش ها:
سه تراکم سلولی مختلف از فیبروبلاست های 3T3 سوئیسی با طیفی از غلظت های میتومایسین C برای دو ساعت تیمار شدند. این سلول ها جایگزین شدند و سلول های زنده در روزهای 3،6،9،12 و 20 شمارش شدند. انقراض سلولی با توجه به دوز به ازای هر سلول مقایسه شد که این از تقسیم محصول غلظت روی حجم محلول میتومایسینC در تعداد سلول تیمار شده بدست آمد.
نتایج:
انقراض های دوره ای بعد از تیمار سلول های فیدر، نه تنها به غلظت میتومایسینC بستگی دارد بلکه به دوز به ازای هر سلول نیز بستگی دارد. تجزیه و تحلیل خطی بین تعداد سلول های موجود و دوز میتومایسینC به ازای هر سلول از غلظت های 3 تا 10 میکروگرم در میلی لیتر بدست آمد که نشان دهنده چهار طبقه بندی مجزا از توقف رشد است. کشت های متراکمی که در معرض غلظت کمی از میتومایسین قرار گرفتند، توقف رشدی در آن ها صورت نگرفت.
بحث:
تیتراسیون تراکم سلولی در شرایط آزمایشگاهی می تواند پیش بینی دوزیابی ماده موثره ترکیبات در شرایط in vioرا تسهیل کند. برای شکست در مهار رشد، یک استراتژی مشتق حجم حساب شده بوسیله فیکس کردن تراکم در معرض قرار گرفته در یک حد اطمینان پیشنهاد شد. ویژگی های از بین رفتن فیدر برای ساده کردن سنجش های دارویی و سمیتی مبتنی بر سلول های بنیادی حیاتی است.
J Pharmacol Toxicol Methods. 2016 May 10;80:68-74. doi: 10.1016/j.vascn.2016.05.006. [Epub ahead of print]
Exposure cell number during feeder cell growth-arrest by Mitomycin C is a critical pharmacological aspect in stem cell culture system.
Chugh RM1, Chaturvedi M2, Yerneni LK3.
Abstract
INTRODUCTION:
Growth-arrested feeder cells following Mitomycin C treatment are instrumental in stem cell culture allowing development of regenerative strategies and alternatives to animal testing in drug discovery. The concentration of Mitomycin C and feeder cell type was described to affect feeder performance but the criticality of feeder cell exposure density was not addressed. We hypothesize that the exposure cell density influences the effectiveness of Mitomycin C in an arithmetic manner.
METHODS:
Three different exposure cell densities of Swiss 3T3 fibroblasts were treated with a range of Mitomycin C concentrations for 2h. The cells were replaced and the viable cells counted on 3, 6, 9, 12 and 20days. The cell extinctions were compared with doses per cell which were derived by dividing the product of concentration and volume of Mitomycin C solution with exposure cell number.
RESULTS:
The periodic post-treatment feeder cell extinctions were not just dependent on Mitomycin C concentration but also on dose per cell. Analysis of linearity between viable cell number and Mitomycin C dose per cell derived from the concentrations of 3 to 10μg/ml revealed four distinct categories of growth-arrest. Confluent cultures exposed to low concentration showed growth-arrest failure.
DISCUSSION:
The in vitro cell density titration can facilitate prediction of a compound's operational in vivo dosing. For containing the growth arrest failure, an arithmetic volume derivation strategy is proposed by fixing the exposure density to a safe limit. The feeder extinction characteristics are critical for streamlining the stem cell based pharmacological and toxicological assays.
PMID: 27178105