پیوند سلول های بنیادی و سلول های مزانشیمی برای درمان بیماری های اتوایمن

تاریخ انتشار: شنبه 22 خرداد 1395 | امتیاز: Article Rating

از آغاز پروژه بین المللی پیوند سلول های بنیادی در سال 1997، بیش از 2000 بیمار، پیوند سلول های بنیادی خون ساز(HSCT)، غالبا اتولوگ، را برای بیماری های اتوایمن شدید که عمده آن ها MS، اسکلروزیس سیستمیک(SSc) و بیماری کرون بوده است، دریافت کرده اند. به طور کلی نرخ بقای 5 ساله 85 درصدی و بقای بدون پیشرفت بیماری 43 درصدی وجود داشته است. حدود 30 درصد بیماران در همه زیرگروه های بیماری پاسخ کامل و برخلاف بازسازی ایمنی کامل، بادوامی را داشتند. در بسیاری موارد برای مثال، اسکلروزیس سیستمیک، بهبود مورفولوژیک مانند کاهش کلاژن پوست و نرمال سازی ریز عروق ثبت شد که ورای هر اثر شناخته شده پیش بینی شده  شدت سرکوب ایمنی به تنهایی بود. امید می رود که نتایج سه مطالعه کنترل شده تصادفی آینده نگر وسیع و در حال انجام، اجازه مدیفیکاسیون پروتکل ها برای کاهش مرگ و میر بالای ناشی از پیوند که مربوط به شدت رژیم، سن بیمار و همبودی است را بدهد. سلول های استرومایی مزانشیمی(MSC)، که اغلب به طور غیر صحیح سلول های بنیادی نامیده می شوند، برای بیش از یک دهه مورد توجه مطالعات آزمایشگاهی و مدل های جانوری روماتیک و سایر بیماری ها بوده اند. برخلاف  مکانیسم های چند گانه عمل و مجموعه مثبت از مطالعات جانوری in vivo، تعداد کمی مطالعه بالنی کنترل شده تصادفی مزایای بالینی معناداری را در چندین بیماری نشان داده اند. این می تواند در نتیجه سردرگکی در اصطلاح شناسایی محصول سلولی، پیچیدگی طراحی مطالعات بالینی و اجرا یا توافق روی نتایج معنادار اندازه گیری باشد. طی بیماری روماتیک، آرتریت روماتوئید و SLE بیشترین توجه را به خود جلب کرده اند. اطلاعات چندین آزمایش کنترل نشده از بیش از 300 بیمار SLE که از یک مرکز منتشر شده است یک اثر مثبت را پیشنهاد می کند؛ یک مطالعه مقایسه ای در 172‌ آرتریت روماتوئید مثبت بود. علاوه براین، تعداد اندکی از بیماران مبتلا به بیماری کرون، مولتیپل اسکلروزیس و بیماری Sjogern اولیه، پلی میوزیت، درماتومیوسیت و دیابت شیرین نوع دو به طور درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی را دریافت کردند. دلیل احتمالی این عدم تطابق واضح بین انتظارات و واقعیت بالین بحث خواهد شد.

Presse Med. 2016 May 30. pii: S0755-4982(16)30102-6. doi: 10.1016/j.lpm.2016.05.002. [Epub ahead of print]

Stem cell transplantation and mesenchymal cells to treat autoimmune diseases.

Tyndall A1, van Laar JM2.

Abstract

Since the start of the international stem cell transplantation project in 1997, over 2000 patients have received a haematopoietic stem cell transplant (HSCT), mostly autologous, as treatment for a severe autoimmune disease, the majority being multiple sclerosis (MS), systemic sclerosis (SSc) and Crohn's disease. There was an overall 85% 5-year survival and 43% progression-free survival. Around 30% of patients in all disease subgroups had a complete response, often durable despite full immune reconstitution. In many cases, e.g. systemic sclerosis, morphological improvement such as reduction of skin collagen and normalization of microvasculature was documented, beyond any predicted known effects of intense immunosuppression alone. It is hoped that the results of the three running large prospective randomized controlled trials will allow modification of the protocols to reduce the high transplant-related mortality which relates to regimen intensity, age of patient, and comorbidity. Mesenchymal stromal cells (MSC), often incorrectly called stem cells, have been the intense focus of in vitro studies and animal models of rheumatic and other diseases over more than a decade. Despite multiple plausible mechanisms of action and a plethora of positive in vivo animal studies, few randomised controlled clinical trials have demonstrated meaningful clinical benefit in any condition so far. This could be due to confusion in cell product terminology, complexity of clinical study design and execution or agreement on meaningful outcome measures. Within the rheumatic diseases, SLE and rheumatoid arthritis (RA) have received most attention. Uncontrolled multiple trial data from over 300 SLE patients have been published from one centre suggesting a positive outcome; one single centre comparative study in 172 RA was positive. In addition, small numbers of patients with Crohn's disease, multiple sclerosis, primary Sjögren's disease, polymyositis/dermatomyositis and type II diabetes mellitus have received MSC therapeutically. The possible reasons for this apparent mismatch between expectation and clinical reality will be discussed.

PMID: 27256975
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان