جداسازی سلول های استرومایی مزانشیمی CD146+ ساکن ریه از ریه رت ها

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 15 تیر 1395 | امتیاز: Article Rating

سلول های استرومایی مزانشیمی(MSCs) به طور فزاینده ای برای پتانسیل درمانی شان در طیف وسیعی از بیماری ها از جمله بیماری های ریوی شناسایی شده اند. در کنار استفاده از سلول های استرومایی مزانشیمی مغز استخوان و بند ناف برای سلول درمانی زنوژن، در اینجا علاقه زیادی نیز به پتانسیل ترمیمی و بازسازی کننده سلول های بنیادی مزانشیمی ساکن بافت ها وجود دارد. علاوه براین، احتمالا آن ها در تکوین طبیعی اندام ها نیز نیز نقش دارند و نقش هایی نیز در بیماری ها به آن ها نسبت داده می شود که بویژه می تواند به آن هایی اشاره کرد که در ذات فیبروز نقش دارند. مشکل اصلی برای مطالعه این سلول های بنیادی مزانشیمی ساکن بافت ها، فقدان مارکر مشخص برای جداسازی و شناسایی این سلول ها است. تکنیک جداسازی که این جا توصیف شده است چندین ویژگی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق ریه(L-MSCs) را به کار می گیرد. بعد از کشته شدن رت ها، ریه های آن ها برداشته شد و چندین دفعه برای برداشتن خون شست و شو داده شد. بدنبال جداسازی مکانیکی با اسکالپل، ریه ها به مدت دو تا سه ساعت با ترکیبی از کلاژناز نوع یک، پروتئاز طبیعی و DNase نوع یک هضم شدند. به دنبال آن سوسپانسیون سلولی بدست آمده از با گرادیان تراکمی محیط شسته و لایه بندی شد(تراکم 1.073  گرم/میلی لیتر). بعد از سانتریفوژ، سلول های فاز بینابینی شسته شد و درون فلاسک های تیمار شده کشت پلیت شدند. سلول ها برای 4 تا 7 روز در شرایط فیزیولوژیک 5درصد O2، 5 درصد CO2‌کشت داده شدند. برای حذف فیبروبلاست ها(CD146-) و تضمین این که جمعیت تنها شامل سلول های بنیادی مزانشیمی ساکن ریه(CD146+) است، گزینش مثبت برای سلول های CD146+ از طریق انتخاب بوسیله بیدهای مغناطیسی صورت گرفت. به طور خلاصه، این رویکردی به طور قابل اتکایی جمعیتی از سلول های بنیادی مزانشیمی ساکن ریه را برای مطالعه و دستکاری آزمایشگاهی بیشتر تولید می کند. به دلیل ذات پروتکل، این پروتکل می تواند به سایر مدل های موشی آزمایشگاهی نیز بسط داده شود.

J Vis Exp. 2016 Jun 17;(112). doi: 10.3791/53782.

Isolation of CD146+ Resident Lung Mesenchymal Stromal Cells from Rat Lungs.

Collins JJ1, Möbius MA2, Thébaud B3.

Abstract

Mesenchymal stromal cells (MSCs) are increasingly recognized for their therapeutic potential in a wide range of diseases, including lung diseases. Besides the use of bone marrow and umbilical cord MSCs for exogenous cell therapy, there is also increasing interest in the repair and regenerative potential of resident tissue MSCs. Moreover, they likely have a role in normal organ development, and have been attributed roles in disease, particularly those with a fibrotic nature. The main hurdle for the study of these resident tissue MSCs is the lack of a clear marker for the isolation and identification of these cells. The isolation technique described here applies multiple characteristics of lung resident MSCs (L-MSCs). Upon sacrifice of the rats, lungs are removed and rinsed multiple times to remove blood. Following mechanical dissociation by scalpel, the lungs are digested for 2-3 hr using a mix of collagenase type I, neutral protease and DNase type I. The obtained single cell suspension is subsequently washed and layered over density gradient medium (density 1.073 g/ml). After centrifugation, cells from the interphase are washed and plated in culture-treated flasks. Cells are cultured for 4-7 days in physiological 5% O2, 5% CO2 conditions. To deplete fibroblasts (CD146-) and to ensure a population of only L-MSCs (CD146+), positive selection for CD146+ cells is performed through magnetic bead selection. In summary, this procedure reliably produces a population of primary L-MSCs for further in vitro study and manipulation. Because of the nature of the protocol, it can easily be translated to other experimental animal models.

PMID: 27340891
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان