پیشرفت ها در هپاتولوژی پایه ای برای چندین سال به دلیل عدم توانایی کشت هپاتوسیت های اولیه در شرایط in vitro متوقف شده بود تا درست پنج سال پیش که حوزه های علمی با شناسایی این واقعیت که فیبروبلاست های پوست انسانی می توانند باز برنامه ریزی شوند و خصوصیاتی شبیه به سلول های جنینی پیدا کنند، تغییر یافتند. سلول های باز برنامه ریزی شده مانند سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) توانایی تمایز مجدد به انواع سلول های انسانی شامل هپاتوسیت ها را از خود نشان می دهند. تعداد نامحدود و طبیعت متعادل سلول هایی که می توانند از بخش های کوچکی از بافت تولید شوند، دلالت های بسیاری برای مطالعه بیماری های کبد انسانی در شرایط  in vitro می باشند. اهمیت بالینی این سلول ها از اطلاعات جدیدی آشکار شد که نشان می دهند ژن درمانی دقیق بر روی iPSCهای اختصاصی بیمار، امکان پیوند هپاتوسیت های اتولوگ را به عنوان جایگزینی برای پیوندهای کبدی آلوژنیک که رویکردی موثر برای بیماری های پیشرفته کبدی محسوب می شد اما امروزه بر حسب نیاز کنار گذاشته شدند، را فراهم می آورد. در این مقاله مرور، توسعه تاریخی، تکنولوژی رایج و کاربرهای بالینی بالقوه خاصیت پرتوانی القایی توضیح داده می شوند که به ارائه چشم اندازی از پیشرفت های احتمالی این حوزه علمی پویا در آینده منتج می گردد.   

Induced pluripotent stem cells: from nobel prize to clinical applications.

Tamir Rashid S, Alexander GJ.

Source

Division of Gastroenterology & Hepatology, Department of Medicine, Cambridge University Hospitals NHS Foundation Trust, Cambridge, CB2 0SZ, UK. Electronic address: sheikhtamir@gmail.com.

Abstract

Advances in basic hepatology have been constrained for many years by the inability to culture primary hepatocytes in vitro, until just over five years ago when the scientific playing field was changed beyond recognition with the demonstration that human skin fibroblasts could be re-programmed to resemble embryonic cells. The re-programmed cells, known as induced pluripotent stem cells (iPSCs), were then shown to have the capacity to re-differentiate into almost any human cell type, including hepatocytes. The unlimited number and isogenic nature of the cells that can be generated from tiny fragments of tissue has massive implications for the study of human liver diseases in vitro. Of more immediate clinical importance were recent data demonstrating precision gene therapy on patient specific iPSCs, which opens up the real and exciting possibility of autologous hepatocyte transplantation as a substitute for allogeneic whole liver transplantation, which has been an effective approach to end-stage liver disease but one that has now been outstripped by demand. In this review, we describe the historical development, current technology and potential clinical applications of induced pluripotency, concluding with a perspective on possible future directions in this dynamic field.