مولتیپل اسکروسیس (MS)، یکی از بیماری های التهابی تخریب کننده نورون های عصبی مغز و طناب نخاعی به واسطه دمیلینه شدن آنها می باشد که باعث معلولیت قابل توجهی در افراد بالغ می گردد. هرچند که علت دقیق پیدایش MS هنوز مشخص نشده است، اما عوامل پاتولوژیکی آن شامل التهاب، از دست رفتن غلاف میلینی نورون ها، آسیب های آکسونی (حاد و مزمن)، تولید آستروگلیاها و میلینه شدن های متغیر می باشند. علیرغم پیشرفت های مهم اخیر در روش های درمانی مورد استفاده در مراحل اولیه این بیماری، در حال حاضر درمان های تغییر دهنده وضعیت بیماری برای مراحل پیشرفته بیماری که شامل تحلیل آکسون ها می باشد، وجود ندارد. بنابراین نیازهای بالینی در این حوزه بسیار زیاد و قابل توجه می باشند. در کنار شرح ارائه شده، سلول های بنیادی انسانی از طریق امکان مدل سازی در شرایط in vitro در بهبود درک مکانیسم های بیماری و نیز کاربردهای مستقیم آن ها در تأمین ذخیره سلولی و میلین سازی مجدد (فرآیند ترمیمی درونی که در طی آن کل صفحات میلینی در آکسون های دمیلینه شده بازسازی می گردد) امیدهای فراوانی را به وجود آورده اند. سلول های بنیادی می توانند مستقیماً آکسون ها را میلینه کنند یا به طور غیر مستقیم با مکانیسم های مختلفی ترمیم درونی سلول ها را تحریک کنند. نکته مهم این است که این دو مکانیسم فعالیت سلول های بنیادی با یکدیگر ناسازگار و مغایر نیستند. ما پیشنهاد می کنیم که کشف روش های جدید برای تقویت فرآیند میلین سازی در MS ممکن است موثرترین راهکار درمانی برای محدود کردن آسیب های آکسونی و تحریک بازسازی و احیای ساختار و عملکرد در این شرایط ناتوان کننده می باشد. سلول های بنیادی انسانی مشتق از نورون ها یا سلول های گلیا شامل سلول های مختص بیمار حاصل از برنامه ریزی مجدد سلول ها، یک سیستم آزمایشگاهی بی سابقه ای را برای مدل سازی MS و نیز امکان کشف گسترده داروها را فراهم می کنند. در نهایت، ما بر نقش بالقوه روش های برپایه سلول های درمانی برای درمان MS تأکید می کنیم.

Experimental and therapeutic opportunities for stem cells in multiple sclerosis.

Patani R, Chandran S.

Source

Anne McLaren Laboratory for Regenerative Medicine, Stem Cell Institute, University of Cambridge, Forvie Site, Robinson Way, Cambridge CB2 0SZ, UK. siddharthan.chandran@ed.ac.uk.

Abstract

Multiple Sclerosis (MS) is an inflammatory demyelinating neurodegenerative disorder of the brain and spinal cord that causes significant disability in young adults. Although the precise aetiopathogenesis of MS remains unresolved, its pathological hallmarks include inflammation, demyelination, axonal injury (acute and chronic), astrogliosis and variable remyelination. Despite major recent advances in therapeutics for the early stage of the disease there are currently no disease modifying treatments for the progressive stage of disease, whose pathological substrate is axonal degeneration. This represents the great and unmet clinical need in MS. Against this background, human stem cells offer promise both to improve understanding of disease mechanism(s) through in-vitro modeling as well as potentially direct use to supplement and promote remyelination, an endogenous reparative process where entire myelin sheaths are restored to demyelinated axons. Conceptually, stem cells can act directly to myelinate axons or indirectly through different mechanisms to promote endogenous repair; importantly these two mechanisms of action are not mutually exclusive. We propose that discovery of novel methods to invoke or enhance remyelination in MS may be the most effective therapeutic strategy to limit axonal damage and instigate restoration of structure and function in this debilitating condition. Human stem cell derived neurons and glia, including patient specific cells derived through reprogramming, provide an unprecedented experimental system to model MS “in a dish” as well as enable high-throughput drug discovery. Finally, we speculate upon the potential role for stem cell based therapies in MS.