تغییرات در بروز، الگوها و نتایج نارسایی پیوند به دنبال پیوند سلول های بنیادی خون ساز برای سندرم هورلر
تاریخ انتشار: شنبه 21 اسفند 1395
| امتیاز:
پیوند سلول های بنیادی خونساز(HSCT) یک درمان استاندارد برای کودکان مبتلا به سندرم هورلر(HS) است زیرا این تنها درمانی است که می تواند پیشرفت بیماری را متوقف کند. ما بروز، الگوها و نتایج نارسایی پیوند را در همه کودکان مبتلا به سندرم هورلری که بین سال های 1983 تا 2016، متحمل اولین HSCT در بیمارستان کودکان رویال منچستر یا بیمارستان کودکان دانشگاه مینه سوتا شده بودند، ارزیابی کردیم. اجرای نظارت بر فارموکینتیک بوسولفان در سال 2004 در هر دو انستیتو آغاز شد. 240 کودکان مبتلا به سندرم هورلر در این مطالعه آنالیز شدند( بازه تاریخی: قبل از 2004، شامل 131 نفرد و بعد از 2004 شامل 109 نفر). نسبت بیماران دچار نارسایی پیوند به طور معناداری در بعد از 2004 در مقایسه با قبل از این سال به طور معناداری پایین تر بود(37.2درصد در برابر 10.1 درصد). از 49 بیماری دچار نارسایی پیوند در این بازه زمانی، یک نفر آپلازی داشت و 48 نفر دیگر بازسازی اتولوگ داشتند. همه 11 نارسایی پیوند در بعد از 2004 در گیرندگان پیوند خون بند ناف اتفاق افتاد(7 آپلازی و 4 بازسازی اتولوگ). نتایج دومین پیوند در این بیماران بهبود یافت به نحوی که 89 درصد این بیماران زنده ماندند و پیوند را قبول کردند و این در حالی است که در مورد اول این میزان 58 درصد بود. الگوی نارسایی پیوند از بازسازی اتولوگ، احتمالا به دلیل سرکوب ناکافی میلو در بازه زمانی، تا آپلازی تا بعد از سال 2004 تغییر یافت که احتمالا به دلیل سرکوب ایمنی ناکافی بود.
Bone Marrow Transplant. 2017 Feb 20. doi: 10.1038/bmt.2017.5. [Epub ahead of print]
Changes in the incidence, patterns and outcomes of graft failure following hematopoietic stem cell transplantation for Hurler syndrome.
Lum SH1, Miller WP2, Jones S3, Poulton K4, Ogden W5, Lee H4, Logan A4, Bonney D1, Lund TC2, Orchard PJ2, Wynn RF1.
Abstract
Hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) is the standard of care in children with Hurler syndrome (HS) as it is the only therapy that can arrest disease progression. We examined the incidence, patterns and outcomes of graft failure in all HS children undergoing first HSCT at the Royal Manchester Children's Hospital or the University of Minnesota Children's Hospital from 1983 to 2016. Implementation of busulfan pharmacokinetic monitoring started in 2004 in both institutions. Two hundred and forty HS children were included in this analysis (historical era (pre-2004), n=131; current era (post 2004), n=109). The proportion of patients with graft failure was significantly lower in the current era compared with the historical era (37.2% vs 10.1%, respectively). Of 49 patients with graft failure in the historical era, 1 had aplasia and 48 had autologous reconstitution. All the 11 graft failures of the current era occurred in recipients of cord blood transplants (7 aplasia and 4 autologous reconstitution). The outcomes of second transplant in these patients has improved, with 89% of such patients alive and engrafted in the current era compared with 58% in the historical era. The pattern of graft failure has changed from autologous reconstitution, likely secondary to inadequate myelosuppression in the historical era, to aplasia in the current era, likely due to imperfect immunosuppression.Bone Marrow Transplantation advance online publication, 20 February 2017; doi:10.1038/bmt.2017.5.
PMID: 28218755