سلول های کشنده ذاتی تمایز یافته از سلول های CD34+ خون بند ناف در آزمایشگاه برای استفاده در ایمنی درمانی مفید تر از سلول های کشنده ذاتی خون محیطی و خون بند ناف هستند
تاریخ انتشار: شنبه 16 اردیبهشت 1396
| امتیاز:
پیشینه و هدف:
سلول های کشنده ذاتی(NK) از آن جایی که سلول های بدخیم را هدف قرار می دهند و اثر مستقیمی در بیماری پیوند علیه میزبان(GVHD) دارند، پتانسیل ایمنی درمان موفقیت آمیز را دارند.گروه ما پیش از این نشان داده اند که شمار زیادی از سلول های NK دارای عملکرد می توانند در شرایط آزمایشگاهی از سلول های CD34+ خون بند ناف تمایز یابند. برای ایجاد یک ایمنی درمانی کلینیکی و موثر، ما فرض کردیم که این امر که سلول های NK قادر به تکثیر و تداوم در in vivo باشند و وضعیت فعال بهینه و ظرفیت کشندگی شان را حفظ کنند، امری ضروری است.
روش ها:
ما پتانسیل تکثیری، طول تلومر و مارکرهای تمایز نهایی که بوسیله سلول های NK تمایز یافته در آزمایشگاه بیان می شوند را ارزیابی کردیم. هم چنین ما سمیت سلولی آن ها را در مقایسه با سلول های NK خون محیطی و سلول های NK طبیعی خون بند ناف زمانی که بیماران مبتلا به بلاست های لوکمیای میلوئید حاد و رده های سلولی توموری جامد را هدف قرار می دهند، تعیین کردیم.
نتایج:
ما دریافتیم که سلول های NK تمایز یافته می توانند به اینترلوکین 2 پاسخ دهند و در شرایط آزمایشگاهی تکثیر شوند. طول تلومر به طور معناداری افزایش یافت و این در حالی بود که بیان CD57 به طور قابل ملاحظه ای در مقایسه با سلول های NK خون محیطی کاهش یافت. سمیت سلولی سلول های NK تمایز یافته با سلول های NK خون محیطی و خون بند ناف(کنترل) معادل بود که با سطح بالای کشتن بلاست های لوکمیایی و رده های سلولی توموری جامد همراه بود. جالب تر این که، این مرحله فعال سازی برای مشاهده کشتن بلاست های لوکمیای میلوئید حاد در in vivo نیاز نبود.
بحث:
ما قادر به تولید سلول های NK از سلول های CD34+ خون بند ناف در تعداد بالا بودیم که اجازه تزریق متعدد سلول های NK بسیار سمی که پتانسیل تکثیر بیشتر در in vivo را دارند، می دهد و آن ها را محصول مطلوبی برای کاربرد برای ایمنی درمانی در بالین معرفی می کند.
Cytotherapy. 2017 Apr 17. pii: S1465-3249(17)30522-4. doi: 10.1016/j.jcyt.2017.03.068. [Epub ahead of print]
Natural killer cells differentiated in vitro from cord blood CD34+ cells are more advantageous for use as an immunotherapy than peripheral blood and cord blood natural killer cells.
Domogala A1, Blundell M2, Thrasher A2, Lowdell MW2, Madrigal JA1, Saudemont A3.
Abstract
BACKGROUND AIMS:
Natural killer (NK) cells have the potential to become a successful immunotherapy as they can target malignant cells without being direct effectors of graft-versus-host disease. Our group has previously shown that large numbers of functional NK cells can be differentiated in vitro from umbilical cord blood (CB) CD34+ cells. To produce a clinically relevant and effective immunotherapy, we hypothesized that it is essential that the NK cells are able to proliferate and persist in vivo while maintaining an optimal activation status and killing capacity.
METHODS:
We evaluated the proliferation capacity, telomere length and terminal differentiation markers expressed by NK cells differentiated in vitro. We also determined how their cytotoxicity compared with peripheral blood (PB) NK cells and CBNK cells when targeting patient acute myeloid leukemia (AML) blasts and solid tumor cell lines.
RESULTS:
We found that the differentiated NK cells could respond to interleukin-2 and proliferate in vitro. Telomere length was significantly increased, whereas CD57 expression was significantly reduced compared with PBNK cells. The cytotoxicity of the differentiated NK cells was equivalent to that of the PBNK and CBNK cell controls, and priming consistently led to higher levels of killing of patient leukemic blasts and solid tumor cell lines in vitro. Interestingly, this activation step was not required to observe killing of patient AML blasts in vivo.
CONCLUSION:
We are able to generate NK cells from CBCD34+ cells in high numbers, allowing for multiple infusions of highly cytotoxic NK cells that have potential to further proliferate in vivo, making them a desirable product for application as an immunotherapy in the clinic.
PMID: 28428057