استفاده از انتقال چربی برای درمان زخم های مزمن، خوب نشدنی بعد از اشعه تابی: یک مطالعه موردی

تاریخ انتشار: چهارشنبه 20 اردیبهشت 1396 | امتیاز: Article Rating

هدف:

بهبود زخم های مشکل زا و زخم های موجود در بافت های آسیب دیده از اشعه یک چالش در جراحی محسوب می شود. مطالعات بالینی نشان داده است که پیوند بافت چربی در ناحیه اشعه دیده می تواند کیفیت پوست را بهبود بخشد و اثرات بازسازی کننده دارد. این مطالعه موردی توضیح می دهد که چگونه انتقال چربی منجر به بهبود زخم های مزمنی می شود که با سایر اشکال درمانی مقاومت نشان می دهند.

تاریخچه موردی:

 خانمی 67 ساله با زخم مزمن بهبود نیابند در پایش، دچار کارسینومای سلول سنگفرشی تحریک شده به دنبال پرتو درمانی بود. با وجود برش های متعدد، زخم شروع به نشان دادن علایمی کرد. به دنبال یک روش اولیه که به موجب آن چربی شروع به نفوذ به پیرامون و زیر زخم کرد، بیمار متحمل یک زخم موضعی وسیع شد و تمام ضخامت پوستی پیوند شده برش داده شد. بافت شناسی، درماتیت بعد از پرتو درمانی را در حالی نشان داد که هیچ گونه شواهدی از بدخیمی وجود نداشت. بعد از دوره ای از مدیریت کردن با پوشاندن زخم(dressing)، کاهشی در اندازه زخم مشاهده شد و چربی بیشتر پیرامون آسیب نفوذ کرد. دو ماه بعد، زخم به طور کامل بهبود یافت و مجددا عود نکرد.

بحث:

در بسیاری از مواقع استفاده از سلول های بنیادی مشتق از چربی برای بهبود زخم ها در بافت پرتوتابی شده موضوع پژوهش ها بوده است. این مورد پتانسیل بافت چربی برای بهبود پوست آسیب دیده را نشان می دهد. استفاده از آن می تواند نیاز به روش های جراحی پیچیده را منتفی کند.

J Wound Care. 2017 May 2;26(5):272-273. doi: 10.12968/jowc.2017.26.5.272.

Use of fat transfer to treat a chronic, non-healing, post-radiation ulcer: a case study.

Mohan A1, Singh S2.

Abstract

OBJECTIVE:

Problematic wound healing and ulceration in radiation-damaged tissue is a surgical challenge. Clinical studies have shown that grafting fat tissue in an irradiated area can improve the quality of the skin and has regenerative effects. This case study describes how fat transfer led to the healing of a chronic ulcer resistant to other forms of treatment.

CASE HISTORY:

A 67-year-old lady with a chronic, non-healing ulcer in her leg had a squamous cell carcinoma excised, followed by radiotherapy. Despite multiple excisions, the ulcer continued to cause symptoms. Following an initial procedure in which fat was infiltrated around and under the ulcer, the patient underwent a wide local excision and split-thickness skin grafting. Histology demonstrated a post-radiation dermatitis ulcer with no evidence of malignancy. After a period of management with dressings showing a reduction in ulcer size, more fat was infiltrated around the lesion. Two months later, the ulcer had fully healed and has not recurred.

CONCLUSION:

The use of adipose-derived stem cells to heal wounds in irradiated tissue has been the focus of research for some time. This case highlights the potential of adipose tissue to improve damaged skin. Its use could negate the need for complex surgical procedures.

PMID: 28475446
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان