جداسازی و شناسایی سلول های استرومایی مزانشیمی از بند ناف و جفت جنینی

تاریخ انتشار: پنجشنبه 25 خرداد 1396 | امتیاز: Article Rating

بند ناف انسانی و جفت منابعی غیر تهاجمی، اولیه و فراوان از سلول های استرومایی مزانشیمی(MSCs) هستند که به دلیل که با نگرانی های اخلافی مواجه نیستند، به طور فزاینده ای در حال جلب توجه محققین هستند. روش های موجود برای جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از بند ناف، مقادیر اندکی سلول با پتانسیل تکثیری متنوع را فراهم می کند.  از آن جایی که بند ناف یک اندام از نظر آناتومیکی پیچیده است، تفاوت ها در ویژگی های سلول های بنیادی مزانشیمی ممکن است به دلیل تفاوت ها در مناطق آناتومیک جداسازی آن ها باشد. در این مطالعه، ما ابتدا نمونه های بند ناف /جفت را به سه ناحیه اناتومیک تقسیم کردیم: بند ناف، محل اتصال بند ناف-جفت(CPJ) و جفت جنینی(FP). سپس، دو ناحیه مجزای پوشش بند ناف(CL) و ژله وارتون(WJ) جداسازی شد. تکنیک کشت بافتی(explant) برای جداسازی سلول ها از چهار منبع استفاده شد. زمان مورد نیاز برای کشت اولیه سلول ها از explantها بسته به منبع هر بافت متغیر است. فرارشد سلول ها ظرف سه تا چهار روز از explant محل اتصال بند ناف-جفت صورت گرفت، در حالی که رشد مربوط به پوشش بند ناف و ژله وارتون، 7 تا 10 روز و مربوط به explant جفت جنینی 11 تا 14 روز بعد مشاهده شد. سلول های جداسازی شده  به پلاستیک چسبیدند و مورفولوژی فیبروبلاستوئیدی را نشان دادند و مارکرهای سطحی مانند CD29، CD44، CD73، CD90 و CD105 را مشابه با سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان بیان کردند. با این حال، کارایی تشکیل دهندگی کلونی این سلول ها متفاوت بود به نحوی که CPJ-MSC و WJ-MSCها کارایی بالاتری را در مقایسه با BM-MSCها نشان دادند. سلول های بنیادی مزانشیمی مربوط به هر چهار منبع به رده های استخوانی، غضروفی و چربی تمایز یافتند که نشان می دهد آن ها چند توان هستند. CPJ-MSCها به طور موثرتری در مقایسه با سایر منابع MSC به این رده ها تمایز یافتند. این نتایج نشان می دهد که CPJ یکی از پالقوه ترین مناطق آناتومیکی است و شمار زیادی سلول با پتانسیل تکثیری و ظرفیت خودنوزایی بالا در آزمایشگاه دارد. در مجموع، آنالیزهای مقایسه ای سلول های بنیادی مزانشیمی مربوط به چهار منبع نشان داد که CPJ یکی از امیدوار کننده ترین منابع سلول های بنیادی مزانشیمی برای سلول درمانی، طب بازساختی و مهندسی بافت است.

J Vis Exp. 2017 Apr 3;(122). doi: 10.3791/55224.

 

 

 

Isolation and Characterization of Mesenchymal Stromal Cells from Human Umbilical Cord and Fetal Placenta.

Beeravolu N1, McKee C1, Alamri A1, Mikhael S2, Brown C1, Perez-Cruet M3, Chaudhry GR4.

Abstract

The human umbilical cord (UC) and placenta are non-invasive, primitive and abundant sources of mesenchymal stromal cells (MSCs) that have increasingly gained attention because they do not pose any ethical or moral concerns. Current methods to isolate MSCs from UC yield low amounts of cells with variable proliferation potentials. Since UC is an anatomically-complex organ, differences in MSC properties may be due to the differences in the anatomical regions of their isolation. In this study, we first dissected the cord/placenta samples into three discrete anatomical regions: UC, cord-placenta junction (CPJ), and fetal placenta (FP). Second, two distinct zones, cord lining (CL) and Wharton's jelly (WJ), were separated. The explant culture technique was then used to isolate cells from the four sources. The time required for the primary culture of cells from the explants varied depending on the source of the tissue. Outgrowth of the cells occurred within 3 - 4 days of the CPJ explants, whereas growth was observed after 7 - 10 days and 11 - 14 days from CL/WJ and FP explants, respectively. The isolated cells were adherent to plastic and displayed fibroblastoid morphology and surface markers, such as CD29, CD44, CD73, CD90, and CD105, similarly to bone marrow (BM)-derived MSCs. However, the colony-forming efficiency of the cells varied, with CPJ-MSCs and WJ-MSCs showing higher efficiency than BM-MSCs. MSCs from all four sources differentiated into adipogenic, chondrogenic, and osteogenic lineages, indicating that they were multipotent. CPJ-MSCs differentiated more efficiently in comparison to other MSC sources. These results suggest that the CPJ is the most potent anatomical region and yields a higher number of cells, with greater proliferation and self-renewal capacities in vitro. In conclusion, the comparative analysis of the MSCs from the four sources indicated that CPJ is a more promising source of MSCs for cell therapy, regenerative medicine, and tissue engineering.

PMID: 28447991
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
Skip Navigation Links.
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان