اثر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی یا بند ناف روی ایمنی زایی سلول های پیش ساز اندوتلیالی مشتق از خون بند ناف انسانی
تاریخ انتشار: شنبه 27 خرداد 1396
| امتیاز:
کاربرد پیوند سلول های پیش ساز اندوتلیالی اتولوگ(EPC)، رویکردی امیدوار کننده در بیماری های قلبی عروقی و بیماری های ایسکمی درمانی است. در این مطالعه، ما ایمنی زایی EPCها، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی(AD) و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بند ناف( UC-MSCs) را با استفاده از فلوسایتومتری و واکنش لنفوسیتی مخلوط مقایسه شد.اثر AD-MSCها و UC-MSCها روی ایمنی زایی EPCها بوسیله واکنش لنفوسیتی مخلوط و ترشح سیتوکین ها در آزمایشگاه آنالیز شد و سپس بوسیله واکنش ایمنی ناشی از سلول های تک هسته ای خون محیطی آلوژن(PBMC) روی گرافت سلول/ماتری ژل در یک مدل موشی SCID تست شد.EPCها و AD-MSCها سطوح بالاتری از MHCکلاس یک را در مقایسه با UC-MSCها نشان دادند. هر سه نوع سلول برای MHC کلاس دو منفی بودند. UC-MSCها سطوح پایین تری از mRNAی گیرنده اینترفرون گاما را در مقایسه با EPCها و AD-MSCها نشان دادند. علاوه براین، AD-MSCها و UC-MSCها می توانند پاسخ های ایمنی را نیز تعدیل کرده و تکثیری لنفوسیتی ناشی از EPCها را مهار کنند که عمدتا از طریق مهار تکثیر سلول های CD8+ T صورت می گیرد. در مقایسه با UC-MSCها، AD-MSCها می توانند به طور موثری تشکیل عروق را بهبود ببخشند و یکدستی ساختار عروقی جدید را در یک گرافت EPC+MSC/ماتری ژل در موش SCID، بویژه تحت رد ایمنی ناشی از allo-PBMC حفظ کنند. در مجموع، مطالعه ما نشان می دهد که AD-MSCها کاندیدای قویی برای کاهش رد ایمنی و بهبود تشکیل عروق خونی در درمان پیوند EPC هستند.
PLoS One. 2017 May 31;12(5):e0178624. doi: 10.1371/journal.pone.0178624. eCollection 2017.
Impact of adipose tissue or umbilical cord derived mesenchymal stem cells on the immunogenicity of human cord blood derived endothelial progenitor cells.
Tan K1,2, Zheng K1,2, Li D1,2, Lu H1,3, Wang S1,2, Sun X1,2.
Abstract
The application of autologous endothelial progenitor cell (EPC) transplantation is a promising approach in therapeutic cardiovascular diseases and ischemic diseases. In this study, we compared the immunogenicity of EPCs, adipose tissue (AD)-derived mesenchymal stem cells (MSCs) and umbilical cord (UC)-derived MSCs by flow cytometry and the mixed lymphocyte reaction. The impact of AD-MSCs and UC-MSCs on the immunogenicity of EPCs was analyzed by the mixed lymphocyte reaction and cytokine secretion in vitro and was further tested by allogenic peripheral blood mononuclear cell (PBMC) induced immuno-rejection on a cell/matrigel graft in an SCID mouse model. EPCs and AD-MSCs express higher levels of MHC class I than UC-MSCs. All three kinds of cells are negative for MHC class II. UC-MSCs also express lower levels of IFN-γ receptor mRNA when compared with EPCs and AD-MSCs. EPCs can stimulate higher rates of proliferation of lymphocytes than AD-MSCs and UC-MSCs. Furthermore, AD-MSCs and UC-MSCs can modulate immune response and inhibit lymphocyte proliferation induced by EPCs, mainly through inhibition of the proliferation of CD8+ T cells. Compared with UC-MSCs, AD-MSCs can significantly improve vessel formation and maintain the integrity of neovascular structure in an EPC+MSC/matrigel graft in SCID mice, especially under allo-PBMC induced immuno-rejection. In conclusion, our study shows that AD-MSC is a powerful candidate to minimize immunological rejection and improve vessel formation in EPC transplantation treatment.
PMID: 28562647