پیوند هپاتوسیت ها، سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز نیافته و سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز یافته به هپاتوسیت در آزمایشگاه در یک مدل تجربی نارسایی مزمن کبدی: یک مطالعه مقایسه ای
تاریخ انتشار: یکشنبه 18 تیر 1396
| امتیاز:
اهداف:
پیوند کبد سنگ بنای درمان بیماری های مزمن کبدی است؛ با این حال، لیست طویلی از مشکلات و موانع بر سر راه این عمل وجود دارد. جست و جوی مدالیته های جدید برای درمان بیماری های مزمن کبدی امری ضروری است. در مطالعه پیش رو، ما در نظر داریم به مقایسه اثرات پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز نیافته انسانی، سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز یافته در آزمایشگاه و هپاتوسیت های بالغ در مدل تجربی نارسایی مزمن کبدی بپردازیم.
مواد و روش ها:
سلول های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسانی تمایز نیافته جداسازی شد، آماده سازی شد و بوسیله مورفولوژی، آنالیز بیان ژن و فلوسایتومتری مارکرهای سطحی و تمایز آزمایشگاهی به سلول های شبه هپاتوسیت ویژگی یابی شد. هپاتوسیت های رتی بویله تکنیک پرفیوژن دو گانه جداسازی شدند. یک مدل جانوری نارسایی کبدی مزمن ایجاد شد و سلول های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسانی تمایز نیافته، سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز یافته به صورت ژنتیکی به هپاتوسیت در آزمایشگاه، یا هپاتوسیت های رتی جداسازی شده به صورت تازه به مدل آزمایشگاهی سیروزی CCL4 پیوند شد. جانوران سه ماه بعد از پیوند کشته شدند و عملکردهای کبدی و هیستوپاتولوژی آن ها سنجیده شد.
نتایج:
در مقایسه با گروه کنترل سیروزی، سه گروه تیمار شده با سلول سطح آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلبومین و بیلی روبین افزایش یافته ای را نشان دادند و بهترین نتایج در گروه تیمار شده با هپاتوسیت ها بدست آمد. ارزیابی هیستوپاتولوژی گروه تیمار شده فیبروز بهبود یافته ای را نشان داد و بهترین نتایج در گروه تیمار شده با سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز نیافته بدست آمد.
جمع بندی:
ثابت شده است که هم هپاتوسیت های بالغ و هم سلول های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف کاندیداهای امیدوار کننده ای برای درمان های مبتنی بر سلول در بازسازی کبدی در سطح آزمایشگاه است. عملکرد کبدی بهبود یافته در گروه تیمار شده با هپاتوسیت ها مشاهده شد و کنترل فیبروزی در گروه تیمار شده با سلول های بنیادی مزانشیمی تمایز نیافته مشخص تر بود.
Exp Clin Transplant. 2017 Jun 5. doi: 10.6002/ect.2016.0226. [Epub ahead of print]
Transplant of Hepatocytes, Undifferentiated Mesenchymal Stem Cells, and In Vitro Hepatocyte-Differentiated Mesenchymal Stem Cells in a Chronic Liver Failure Experimental Model: A Comparative Study.
El Baz H1, Demerdash Z, Kamel M, Atta S, Salah F, Hassan S, Hammam O, Khalil H, Meshaal S, Raafat I.
Abstract
OBJECTIVES:
Liver transplant is the cornerstone line of treatment for chronic liver diseases; however, the long list of complications and obstacles stand against this operation. Searching for new modalities for treatment of chronic liver illness is a must. In the present research, we aimed to compare the effects of transplant of undifferentiated human mesenchymal stem cells, in vitro differentiated mesenchymal stem cells, and adult hepatocytes in an experimental model of chronic liver failure.
MATERIALS AND METHODS:
Undifferentiated human cord blood mesenchymal stem cells were isolated, pro-pagated, and characterized by morphology, gene expression analysis, and flow cytometry of surface markers and in vitro differentiated into hepatocyte-like cells. Rat hepatocytes were isolated by double perfusion technique. An animal model of chronic liver failure was developed, and undifferentiated human cord blood mesenchymal stem cells, in vitro hepato-genically differentiated mesenchymal stem cells, or freshly isolated rat hepatocytes were transplanted into a CCL4 cirrhotic experimental model. Animals were killed 3 months after transplant, and liver functions and histopathology were assessed.
RESULTS:
Compared with the cirrhotic control group, the 3 cell-treated groups showed improved alanine aminotransferase, aspartate aminotransferase, albumin, and bilirubin levels, with best results shown in the hepatocyte-treated group. Histopathologic examination of the treated groups showed improved fibrosis, with best results obtained in the undifferentiated mesenchymal stem cell-treated group.
CONCLUSIONS:
Both adult hepatocytes and cord blood mesenchymal stem cells proved to be promising candidates for cell-based therapy in liver regeneration on an experimental level. Improved liver function was evident in the hepatocyte-treated group, and fibrosis control was more evident in the undifferentiated mesenchymal stem cell-treated group.