مدل های سلول های بنیادی پرتوان انسانی بیماری های قلبی: از مکانیسم به درمان
تاریخ انتشار: شنبه 25 شهریور 1396
| امتیاز:
اینک حدود یک دهه از زمانی که سلول های بنیادی پرتوان القایی(hiPSCs) برای اولین بار توصیف شدند می گذرد. بازبرنامه ریزی سلول های سوماتیک بالغ به مرحله پرتوانی تبدیل به یک فن آوری قوی شده است که در توانایی ما برای مطالعه بیماری ها انقلابی ایجاد کرده است. مهم تر این که، این سلول ها همه ابعاد ژنتیکی بیماری که از آن مشتق شده اند را نشان می دهند. همراه با پیشرفت در تولید انواع سلول های مختلف موجود در قلب انسان، این امر راه های جدیدی را برای مطالعه بیماری های قلبی در انسان ها باز کرده است و رویکردهای درمانی جدیدی را برای درمان این پاتولوژی ها بررسی کرده است. اینجا، ما یک نگاه اجمالی روی وضعیف فعلی این زمینه با توجه به تولید کاردیومیوسیت ها از سلول های بنیادی پرتوان انسانی و روش هایی را برای ارزیابی عملکردی بودن آن ها ارائه کرده ایم، این فاکتورها زمانی که به بررسی بیماری و نتایج درمانی می پردازیم، بسیار ضروری هستند. ما به طور انتقادی به بررسی این امر خواهیم پرداخت که آیا درمان های پیشنهادی بوسیله این مدل های آزمایشگاهی می تواند در بالین به صورت کاربردی درآید. در نهایت، ما کاستی های فعلی این مدل ها را در نظر می گیریم و روش هایی را پیشنهاد می کنیم که می توان آنها را بهبود بخشید.
Dis Model Mech. 2017 Sep 1;10(9):1039-1059. doi: 10.1242/dmm.030320.
Human pluripotent stem cell models of cardiac disease: from mechanisms to therapies.
Brandão KO1, Tabel VA1, Atsma DE2, Mummery CL1, Davis RP3.
Abstract
It is now a decade since human induced pluripotent stem cells (hiPSCs) were first described. The reprogramming of adult somatic cells to a pluripotent state has become a robust technology that has revolutionised our ability to study human diseases. Crucially, these cells capture all the genetic aspects of the patient from which they were derived. Combined with advances in generating the different cell types present in the human heart, this has opened up new avenues to study cardiac disease in humans and investigate novel therapeutic approaches to treat these pathologies. Here, we provide an overview of the current state of the field regarding the generation of cardiomyocytes from human pluripotent stem cells and methods to assess them functionally, an essential requirement when investigating disease and therapeutic outcomes. We critically evaluate whether treatments suggested by these in vitro models could be translated to clinical practice. Finally, we consider current shortcomings of these models and propose methods by which they could be further improved.
PMID: 28883014